Mieszkańcom i naszym Czytelnikom postanowiliśmy przybliżyć wszystkich kandydatów startujących do Rady Miasta Poznania, dając im możliwość zaprezentowania się. Po uzyskaniu kontaktów od kandydatów i komitetów wyborczych wysłaliśmy wszystkim kandydatom zestaw 9 prostych pytań dotyczących gminy. Kandydaci mieli czas cztery dni, do niedzieli 24 marca do godz. 21:00 na przesłanie odpowiedzi.

Kandydaci byli pytani zarówno o ocenę kończącej się kadencji samorządu, jak i również jakie są najważniejsze sprawy do załatwienia w ciągu najbliższych pięciu lat. Kandydatów zapytaliśmy także o bieżące sprawy i inwestycje.

W drugim odcinku naszego cyklu przedstawiamy "dwójki", czyli kandydatki i kandydatów z drugiego miejsca wszystkich list.
Kandydatów przedstawiamy przedstawiamy w porządku alfabetycznym.

Na początek proszę o napisanie kilka słów o sobie:

Lidia Dudziak, lat 53, lista nr 11 – KWW Zjednoczona Prawica-Poznań:
Magister politologii, manager sportu, mężatka, matka, babcia 6 wnucząt, członek, działacz NSZZ ”Solidarność” od 1980r. Samorządowiec od 1994r.
Radna Miasta Poznania od 1998 r.
Członek Zarządu Wielkopolskiego Związku Koszykówki, Członek Komitetu Odbudowy Pomnika Wdzięczności, Członek Komitetu Obchodów Rocznic Czerwca 1956 r, Prezes Honorowy MUKS Poznań-koszykówka dziewcząt. Wiceprezes Związku Solidarności Polskich Kombatantów, odznaczona Srebrnym Krzyżem Zasługi, „Krzyżem Semper Fidelis”, ”Medalem za Wolność, Prawo i Chleb”, ”Medalem za utrwalanie pamięci „Rodziny Katyńskiej”. Działając na niwie sportowej i kulturalnej wyróżniona Złotym Medalem „Za zasługi dla Polskiego Komitetu Olimpijskiego”, Srebrnym Medalem ” Zasłużona dla Sportu” i wieloma innymi z różnych dyscyplin sportowych.
Sportowiec, kibic, była koszykarka KKS Lech Poznań, bazując na własnych doświadczeniach sportowca wspiera sport i wszelkie z nim związane inicjatywy. Wyróżniona przez różne poznańskie kluby sportowe za zaangażowanie w sport i wspieranie klubów.
W mijającej kadencji członek Komisji do Spraw Sportu przy Ministrze Sportu, oraz członek Komisji ds. Sportu przy Wojewodzie Wielkopolskim. Członek Stowarzyszenia Opieki nad Zabytkowym Cmentarzem na Jeżycach.
Społeczniczka wspomagająca potrzebujących, sportowców, osoby z niepełnosprawnościami, uhonorowana Certyfikatem potwierdzającym „Szczodrość Serca”.
Zaangażowana we współpracę z organizacjami pozarządowymi, współpracuje z jednostkami kultury, doceniona Medalem Ministra ” Za zasługi dla Kultury” Człowiek Łazarza, Przyjaciel Łazarza, oraz Przyjaciel wielu poznańskich szkół i przedszkoli na terenie Łazarza, Jeżyc i Wildy.
W czasie sprawowania mandatu radnej w doceniona przez czytelników Głosu Wielkopolskiego tytułem SUPERRADNA Miasta Poznania 2007 r.
Działa w swojej parafii w Caritas i Rada Ekonomiczna, śpiewa w chórze Parafii MBBolesnej „Dolorosa”

Natalia Małyszka-Łukomska, lat 33, lista nr 3 – KWW Trzecia Droga:
Mam 33 lata. Z zawodu jestem biologiem, genetykiem, embriologiem. Ukończyłam studia doktorskie bez obrony tytułu. Mieszkam z dwoma osobami z niepełnosprawnością (OzN). Mój mąż zmaga się z dystrofią mięśniową FSHD, a córka z wrodzonym przerostem nadnerczy (WPN). Uwielbiam koty, ale też wszystkie zwierzęta, dlatego jestem wegetarianką.

Marta Mazurek, lat 54, lista nr 5 – KKW Koalicja Obywatelska:
Mam doktorat z anglistyki i jestem członkinią Rady Naukowej Interdyscyplinarnego Centrum Badań Płci Kulturowej i Tożsamości na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza. Jako nauczycielka akademicka i badaczka współkoordynowałam największe w Polsce badania podręczników pod kątem przedstawień kobiet i mężczyzn „Gender w podręcznikach”.
W samorządzie działam od 2016 roku, początkowo jako pełnomocniczka Prezydenta Poznania ds. przeciwdziałania wykluczeniom, a dzięki zaufaniu mieszkanek i mieszkańców Poznania obecnie jako radna, Wiceprzewodnicząca Komisji Oświaty i Wychowania oraz Przewodnicząca Zespołu ds. Polityki Równości i Różnorodności w mieście Poznaniu.
Jestem wiceprzewodniczącą Komisji Praw Człowieka i Równego Traktowania w Związku Miast Polskich oraz mam zaszczyt reprezentować polskie samorządy w Stałej Komisji ds. Równouprawnienia Rady Gmin i Regionów Europy – jednej z największych organizacji zrzeszającej lokalne i regionalne władze w Europie.

Jarosław Piechowiak, lat 36, lista nr 12 – KWW Konfederacja Propolska:
Pomimo wysłania pytań zarówno do komitetu, jak i samego kandydata
Jarosław Piechowiak nie udzielił odpowiedzi

Amadeusz Smirnow, lat 36, lista nr 10 – KWW Społeczny Poznań:
Nazywam się Amadeusz Smirnow, jestem członkiem Zarządu Osiedla Św. Łazarz w Poznaniu oraz redaktorem naczelnym czasopisma osiedlowego ""Na Łazarskim Fyrtlu"". Na Łazarzu (z krótką przerwą) mieszkam od urodzenia – część życia spędziłem na dolnym, a część na górnym Łazarzu, więc dobrze znam historię i specyfikę naszej dzielnicy. W działalności osiedlowej skupiam się głównie na ochronie terenów zielonych przed degradacją i zabetonowaniem, wsparciem dla opiekunów osób z niepełnosprawnościami, bezpieczeństwem w ruchu drogowym ze szczególnym uwzględnieniem ruchu pieszego oraz lepszej dostępności przestrzeni publicznej.

Joanna Ueberhan, lat 29, lista nr 4 – KWW Lewica:
Od prawie 30 lat mieszkam na Jeżycach, tutaj się urodziłam, wychowałam, zdobyłam wykształcenie, a teraz mieszkam. Dlatego dostrzegam potrzeby Naszej społeczności, mieszkańców Poznania. Chcę działać na rzecz budowania wspólnie przyjaznego miasta do życia dla każdego Poznaniaka.

1. Dlaczego zdecydował(a) się Pan(i) kandydować do Rady Miasta Poznania?

Lidia Dudziak:
Ponieważ jestem społeczniczkom, lubię pracować dla swojego Fyrtla ale i dla Miasta, mam energie i czas aby się temu poświęcić co czynię od lat.
Znam mój Fyrtel znam moje miasto wiem co trzeba zrobić i o co walczyć aby poprawić jakość życia w mieście nas wszystkich, dzieci, młodzież, dorosłych, seniorów,. Chcę nadal pracować dla naszych mieszkańców, rozwiązywać ich problemy i potrzeby. Chcę by nasze miasto rozwijało się i było coraz lepiej postrzeganym miastem na mapie Polski i Europy.

Natalia Małyszka-Łukomska:
Sytuacja OzN w Polsce nie jest najlepsza. Czekając na zmiany w prawie/ systemie ogólnopolskim, możemy działać jednak oddolnie na szczeblach samorządu. Oddolnie możemy poprawiać wiele rzeczy w Poznaniu, nie tylko związanych z systemem wsparcia OzN ale też ochroną środowiska, czy rynkiem mieszkaniowym.

Marta Mazurek:
W dobiegającej końca mojej pierwszej kadencji zrealizowałam cele, które sobie postawiłam jako priorytetowe. Bardzo zależało mi na programie edukacji antydyskryminacyjnej, na wprowadzeniu narzędzia do wdrażania równości płci czyli Europejskiej Karty Równości Kobiet i Mężczyzn w Życiu Lokalnym oraz projektów i programów równościowych w miejskich instytucjach kultury. Jako Przewodnicząca Zespołu ds. polityki Równości i Różnorodności jestem szczególnie dumna z tego, że nasze polityki miejskie są tworzone zgodnie z duchem poszanowania praw człowieka, cieszę się z przyjętego programu na rzecz równości różnorodności społecznej czy z uwzględnienia postulatów Zespołu w niedawno przyjętej Strategii Oświatowej Miasta Poznania. Ale wypracowanie i przyjęcie polityk – nawet najlepszych - to za mało, jeżeli nie idą za nimi programy wdrożeniowe i monitoring. W kolejnej kadencji chce się skupić na faktycznym wdrażaniu założeń przyjętych ważnych programów. Ponadto udało nam się przetrwać rządy ministra Czarnka i utrzymać zainteresowanie naszym programem edukacji antydyskryminacyjnej, teraz czas na poszerzenie i rozbudowanie tego programu. W nadchodzącej kadencji chcę się także zaangażować w budowanie dostępności na naszych osiedlach, aby były przyjazne dla osób ze szczególnymi potrzebami i seniorów.

Jarosław Piechowiak:
Pomimo wysłania pytań zarówno do komitetu, jak i samego kandydata
Jarosław Piechowiak nie udzielił odpowiedzi

Amadeusz Smirnow:
W radzie miasta oprócz tematów którymi zajmowałem się do tej pory, chciałbym poruszyć temat polityki płacowej miasta. W tej chwili przez zbyt niskie wynagrodzenia, brak podwyżek inflacyjnych brakuje wielu pracowników niższego i średniego szczebla: urzędników, kierowców i pracowników socjalnych. To oni pracują dla miasta i w oczach ludzi stanowią o jego wizerunku - bo to z nimi, a nie z prezydentem, czy sowicie opłacanymi prezesami miejskich spółek mają do czynienia na co dzień. Przez zaniedbania w tym zakresie kolejki w urzędach wydłużają się, kolejne kursy wypadają z rozkładu jazdy, a ludzie w kryzysie nie mają się do kogo udać. Bez wykwalifikowanej i dobrze opłacanej kadry nie może działać żadna organizacja i tyczy się to również placówek publicznych.
Poważnym problemem z którym zmaga się nasze miasto jest wyludnianie się i towarzyszący temu rozrost przedmieść. By zahamować i odwrócić ten trend oprócz wspomnianego już polepszenia transportu publicznego, konieczne jest zagwarantowanie wysokiej jakości przestrzeni i usług publicznych (ze szczególnym uwzględnieniem terenów zielonych oraz edukacji) oraz zapewnienie tanich mieszkań na wynajem. To zadania samorządu, które zamierzam wypełniać jako radny.
Ze spraw na osiedlu św. Łazarz: - zadbam o zachowanie zieleni na terenie osiedla – jako radny osiedlowy walczyłem o zachowanie dzikiej części Parku Kasprowicza oraz terenu przed przychodnią przy ulicy Stablewskiego
- wybudowanie przedłużenia ulicy Małeckiego – ciągu pieszo-rowerowego łączącego Łazarz z Dworcem Zachodnim
- Sołtysówka w rękach miasta – w zrujnowanym budynku powinno powstać Muzeum Historii Łazarza
- zazielenienie przyszkolnych dziedzińców – powstanie nowych przestrzeni zielonych dostępnych dla mieszkańców
- chciałbym dalszego prowadzenia programu odbruków w naszej dzielnicy – nowych nasadzeń drzew i krzewów, wprowadzenia rozwiązań z zakresu tzw. małej retencji
- chcę uspokojenia ruchu w osiedlowych uliczkach, w taki sposób, by samochody spoza dzielnicy nie skracały sobie drogi przez małe osiedlowe uliczki

Joanna Ueberhan:
Moje doświadczenie życia w Poznaniu pozwoliło mi zrozumieć potrzeby i oczekiwania mieszkańców. Chciałabym służyć społeczności, wszystkim mieszkańcom Poznania, pracując nad rozwiązaniem problemów, które dotykają nas wszystkich. Dodatkowo, kandydowanie do Rady Miasta Poznania jest dla mnie szansą na działanie na rzecz stworzenia lepszych warunków dla rodzin poprzez inwestycje w żłobki, przedszkola, szkoły, a także na poprawę warunków życia i opieki nad osobami starszymi oraz z niepełnosprawnościami. Wierzę, że poprzez wspólne działania możemy zwiększyć jakość życia dla wszystkich mieszkańców Poznania, niezależnie od ich wieku czy płci.

2. Jak ocenia Pan(i) poprzednią kadencję rady miasta oraz prezydenta Jacka Jaśkowiaka? Co udało się zrobić, a czego nie?

Lidia Dudziak:
Moja ocena jest krytyczna, Prezydent absolutnie nie współpracował z nami radnymi opozycyjnymi, a szkoda bo o wiele więcej zrobilibyśmy dla miasta. Absolutnie krytycznie oceniam działalność Prezydenta pod wzgl. budowy infrastruktury sportowej której tak bardzo brakuje w mieście. Budowa hali do gier zespołowych długo obiecana nie została nawet ruszona w dokumentach, remont Areny zatrzymany, Tor Wrotkarski od 8 lat nie zbudowany, a wygrał w Budżecie Obywatelskim, Tor Łuczniczy obiecany? brak hali sportowej lekkoatletycznej, żużel ma problemy z miejska infrastruktura na Golęcinie, brak decyzji co do budowy Sali sportowej przy LOMS/Liceum Ogólnokształcące Mistrzostwa Sportowego/ jedynej takiej szkoły sportowej w Wielkopolsce- młodzież zamiast trenować w szkole musi jeździć po całym mieście za salą,
komunikacja miejska zostawia wiele do życzenia, brak kierowców i motorniczych powoduje perturbacje, ceny biletów nie zachęcają do przesiadki z samochodu, brak parkingów, a strefa płatnego parkowanie systematycznie poszerza swój zasięg, remonty trwające latami, niedoróbki, poprawki, ponowne rujnowanie tego co zostało już zrobione, zabetonowane miast na maksa, coraz mniej zieleni ,i smutne halo Poznań miasto Rozkopane, Rynek Łazarski wyremontowany jako plac eventowy a nie nasz ryneczek dzielnicowy, problemy maja kupcy a i kupujących coraz mniej. Upadek lub odejście małych przedsiębiorców którzy nie wytrzymali przedłużających się remontów zwłaszcza w centrum Poznania.

Natalia Małyszka-Łukomska:
Uważam, że w stosunku do OzN w mieście Poznań od wielu lat nie dzieje się nic. Obecne władze zupełnie nie rozumieją podmiotowości OzN, na co wskazuję na przykład budowanie nowych DPSów w Poznaniu. Obserwujemy wycinanie starego drzewostanu i betonowanie miasta. Organizacje pozarządowe i społecznicy nie są w Poznaniu stroną mogącą uczestniczyć w tworzeniu przestrzeni miasta.

Marta Mazurek:
Oceniam bardzo pozytywnie zważywszy na ogromne kryzysy (pandemia, wojna w Ukrainie), z którymi sobie poradziliśmy. Ukończone kluczowe dla drożności w mieście inwestycje (np. tramwaj na Naramowice, przebudowa ul. Wierzbięcice), kapitalny remont Starego Rynku a także inwestycje w transport publiczny z najnowocześniejszym w kraju taborem przyczyniły się do radykalnej zmiany jeśli chodzi o komfort życia w mieście, co potwierdzają wysokie pozycje Poznania w rankingach. Cieszy mnie, że Poznań staje się miastem coraz bardziej dostępnym dla osób z niepełnosprawnościami, przyjaznym seniorom, a także miastem otwartym na różnorodność. W tym względzie dorównujemy najlepszym miastom europejskim. Osobiście raduje mnie statuetka Samorządu Przyjaznego Kobietom, która została przyznana za rzetelne i systemowe działania na rzecz wspierania kobiet i równości płci.

Jarosław Piechowiak:
Pomimo wysłania pytań zarówno do komitetu, jak i samego kandydata
Jarosław Piechowiak nie udzielił odpowiedzi

Amadeusz Smirnow:
Poprzednią kadencję Jacka Jaśkowiaka oceniam krytycznie:
- generalnemu remontowi centrum towarzyszył chaos, źle zabezpieczono roboty budowlane, a remont potrwał dłużej (a i kosztował znacznie więcej) niż pierwotnie zakładano.
- wydano zgodę (którą później zaskarżono) na budowę sporych rozmiarów hotelu nad Jeziorem Maltańskim, miasto ustępuje deweloperom, miasto zbyt łatwo ustępuje deweloperom na czym cierpi jakość przestrzeni publicznej, a ceny mieszkań szybują w górę
- chaos reklamowy i fatalne wprowadzenie ustawy krajobrazowej – miasto nie potrafiło zadbać o ład przestrzenny i wszechobecne reklamy
- gigantyczne wypłaty dla zarządów miejskich spółek (sięgające blisko 600 000 złotych w skali roku) przy oszczędzaniu na pracownikach niskiego i średniego szczebla (motorniczy i urzędnicy) którzy mogą liczyć na groszowe podwyżki nie pokrywające nawet inflacji. Przez brak motorniczych wypadają kursy, a jakość obsługi w urzędach spada przez dużą rotację pracowników.
- brakuje inwestycji w nowe trasy tramwajowe, a jakość transportu publicznego (pomimo rosnących cen biletów) – spada
- odpływ mieszkańców z miasta – wciąż wielu poznaniaków przeprowadza się na przedmieścia w poszukiwaniu spokoju i czystego powietrza.

Joanna Ueberhan:
Nie chciałabym tutaj oceniać poprzednią kadencję. Chcę patrzeć w przyszłość i w Radzie Miasta budować wspólnie miasto, które troszczy się o każdego.

3. Kolejna kadencja samorządu potrwa do 2029 roku. Jakie 5 najważniejszych spraw widzi Pan(i) do załatwienia w ciągu najbliższych pięciu lat?

Lidia Dudziak:

1. remont Rynku Jeżyckiego w porozumieniu z mieszkańcami
2. budowa w każdej dzielnicy: Łazarz, Jeżyce, Wilda tzw. Dzielnicowych Centrów Sportu z basenem osiedlowym, małym lodowiskiem, placem zabaw, boiskami wielofunkcyjnymi dla dzieci młodzieży, seniorów także tych z niepełno sprawnościami
3. rewitalizacja terenu stadionu Szyca na Wildzie, zgodnie z oczekiwaniami mieszkańców
4. budowa hali sportowej do gier zespołowych na ok 2 tys widzów brakuje jej w Poznaniu
5. remont Areny, zgodnie z obietnicami władz miasta

Natalia Małyszka-Łukomska:

1. Mieszkalnictwo wspomagane OzN
2. Walka ze smogiem – Poznań często jest jednym z najbardziej zanieczyszczonych miast na świecie. My oddychamy tym powietrzem i należy to zmienić.
3. Ochrona drzewostanu miejskiego – przez liczne inwestycje i remonty poznaniacy odczuwają zmniejszającą się liczbę drzew w mieście. Nasadzenie rekompensacyjne młodych drzewek nie są żadną rekompensatą, za utracony starodrzew. Istotna też jest ochrona zielonych klinów miejskich, które dbają też o jakość powietrza w mieście. Co wiąże się z walką ze smogiem.
4. Rodzić po ludzku na poznańskich porodówkach – według kontroli NIK z 2022 roku Poznań jest miastem w którym kobiety rodzą w bólu ponieważ tylko 0,4% rodzących otrzymuje znieczulenie zewnątrzoponowe.
5. Stworzenie miejskiego programu pomocy dzieciom z problemami medycznymi (padaczka, cukrzyca, astma, alergia, WPN i wiele innych), które chcą uczęszczać do placówek oświatowych.

Marta Mazurek:

1. Remont Areny i Park Kasprowicza
2. Tramwaj na Naramowice (II etap Wilczak-Garbary)
3. Tanie i atrakcyjne mieszkania dla każdego
4. Bardziej dostępne wsparcie psychologiczne dla dzieci i młodzieży
5. Systemowe wsparcie dla kadry szkół mające na celu przeciwdziałanie wypaleniu i wsparcie w rozwiązywaniu sytuacji trudnych

Jarosław Piechowiak:
Pomimo wysłania pytań zarówno do komitetu, jak i samego kandydata
Jarosław Piechowiak nie udzielił odpowiedzi

Amadeusz Smirnow:

1. Zahamowanie odpływu mieszkańców z miasta (zwłaszcza osób młodych i rodzin z dziećmi)
2. Ochrona klinów zieleni przed zabudową i chciwością deweloperów
3. Audyt miejskich instytucji i spółek
4. Zwiększenie udziału mieszkańców w procesach decyzyjnych
5. Budowa hali widowiskowo-sportowej

Joanna Ueberhan:

1. Inwestycje w żłobki, przedszkola, szkoły.
2. Wsparcie opieki senioralnej. Aktywizacja osób starszych ale również pomoc rodzinom w opiece nad seniorami.
3. Zdrowie i opieka zdrowotna. Z uwagi na rosnące potrzeby w dziedzinie opieki zdrowotnej, powinniśmy skupić się na poprawie dostępności i jakości usług zdrowotnych.
4. Zwrócenie uwagi na potrzeby osób z niepełnosprawnościami.
5. Inwestycje w zieleń miejską, tworzenie komfortowych i użytecznych przestrzeni na odpoczynek dla Poznaniaków.

4. Obecnie strefa płatnego parkowania kończy się na ulicy Hetmańskiej. Czy powinna zostać ona rozszerzona aż do ulicy Palacza i Krauthofera lub nawet dalej na Górczyn?

Lidia Dudziak:
Tylko wtedy kiedy będą parkingi , parkingi buforowe umieszczone w sensownych lokalizacjach, wjazdy do miasta , końcówki tramwaju, autobusu, a nie w połowie drogi

Natalia Małyszka-Łukomska:
Nie mam zdania na ten temat.

Marta Mazurek:
Jeśli chodzi o decyzje dotyczące ewentualnych rozszerzeń strefy płatnego parkowania to uważam, że muszą być wynikiem konsultacji. Opinie rad osiedli są w tym względzie dla mnie priorytetowe.

Jarosław Piechowiak:
Pomimo wysłania pytań zarówno do komitetu, jak i samego kandydata
Jarosław Piechowiak nie udzielił odpowiedzi

Amadeusz Smirnow:
Tak, Strefa Płatnego Parkowania powinna zostać rozszerzona – a pieniądze ze strefy być przeznaczone na remonty dróg i chodników, tak jak to w tej chwili dzieje się na Łazarzu.

Joanna Ueberhan:
Rozszerzenie strefy płatnego parkowania na ulicy Hetmańskiej aż do ulicy Palacza i Krauthofera, a nawet dalej na Górczyn, może być uzasadnione perspektywy zmniejszenia przestrzennego obciążenia parkowania. Rozszerzenie strefy płatnego parkowania może pomóc w zmniejszeniu przestrzennego obciążenia parkowania w obszarach o dużym natężeniu ruchu, co z kolei może przyczynić się do poprawy jakości życia mieszkańców i zmniejszenia emisji zanieczyszczeń.
Ważne jest jednak, aby w każdym przypadku dokładnie ocenić potencjalne skutki rozszerzenia strefy płatnego parkowania, w tym wpływ na lokalną gospodarkę, dostępność miejsc parkingowych dla mieszkańców, a także potencjalne negatywne skutki, takie jak zwiększenie kosztów życia dla mieszkańców.

5. Wciąż nie udało się przeprowadzić remontu hali Arena. Co należy zrobić z Areną? Przebudować według pierwotnego projektu (do 9 tys. widzów) – dokładając brakujące ok.100 mln zł czy może zrobić skromniejszy remont lub całkowicie wyburzyć Arenę i postawić zupełnie nową halę?

Lidia Dudziak:
Dokończyć zamierzony plan, zbyt dużo środków wydano na przygotowanie tego zadania

Natalia Małyszka-Łukomska:
Nie zgadzam się z wizją wyburzenia Areny. Arena jest wizytówką Łazarza. Jej kształt jest bardzo unikatowy i powinien pozostać w przestrzeni miejskiej. Co do rozbudowy i modernizacji jestem zdania, że warto to zrobić, ale można też pomyśleć o innych rozwiązaniach dla tego budynku, które w tej chwili jeszcze nie zostały przeanalizowane.

Marta Mazurek:
Absolutnie nie wyburzać Areny. Jest ona jednym z symboli dziedzictwa architektury naszego miasta i jako taka powinna zostać ważnym centrum wydarzeń kulturalnych i sportowych także jako serce Łazarza. Jestem za gruntownym remontem, przy czym musi być zastosowane projektowanie uniwersalne, które gwarantuje pełną dostępność dla osób ze szczególnymi potrzebami.

Jarosław Piechowiak:
Pomimo wysłania pytań zarówno do komitetu, jak i samego kandydata
Jarosław Piechowiak nie udzielił odpowiedzi

Amadeusz Smirnow:
Jestem przeciwnikiem burzenia Areny i stawiania w jej miejsce nowej dużej hali. Jeżeli powinniśmy na czymś oszczędzać to na podziemnym kilkupoziomowym parkingu obliczonym na kilkaset miejsc dla samochodów. Park Kasprowicza jest bardzo dobrze skomunikowany z resztą miasta przez linie tramwajowe, znajduje się także w odległości około 20 minut spacerem na piechotę od Dworca Zachodniego, więc nie ma potrzeby budowania tak dużego parkingu pod powierzchnią ziemi.

Joanna Ueberhan:
Decyzja dotycząca przyszłości hali Arena w Poznaniu powinna uwzględniać kilka kluczowych aspektów, w tym koszty, potrzeby społeczne, wartość historyczną i architektoniczną obiektu oraz perspektywy rozwoju miasta. Ostateczna decyzja powinna uwzględniać wszystkie te aspekty, a także konsultacje z społecznością i ekspertami, aby zapewnić, że wybrana opcja będzie najbardziej zgodna z potrzebami i oczekiwaniami miasta.

6. Czy ulica Głogowska powinna być zwężona na kolejnych odcinkach – zwłaszcza w rejonie Dworca Zachodniego, Targów i Parku Wilsona?

Lidia Dudziak:
Nie, i tak już są problemy z poruszaniem się, byłam przeciwna zwężaniu ulicy

Natalia Małyszka-Łukomska:
Oczywiście, że ulica Głogowska powinna zostać zwężona na tych odcinkach. Obecna szerokość pasu samochodowego jest za mała. Często dwa samochody nie mieszczą się koło siebie. Nie mówiąc o sytuacjach gdzie tramwaj ma utrudniony przejazd. Na tym odcinku potrzebne są drogi rowerowe. Pomiędzy Parkiem Wilsona a nowo powstającymi budynkami Perfumerii należy też zwiększyć szerokość chodników.

Marta Mazurek:
Celem zwężenia ulicy Głogowskiej było zwiększenie bezpieczeństwa wszystkich użytkowników ruchu i ochrona Łazarza przed rozjeżdżaniem, czyli sprawienie, aby nie była ulicą tranzytową traktowaną jako skrót przez centrum. Wydaje się, że cel został osiągnięty. Zwężanie ulicy we wskazanym rejonie byłoby moim zdaniem trudne ze względu na szereg uwarunkowań infrastrukturalnych, a także ze względu na potrzeby większej przepustowości zwłaszcza podczas targów, np. zbliżającego się Motor Show.

Jarosław Piechowiak:
Pomimo wysłania pytań zarówno do komitetu, jak i samego kandydata
Jarosław Piechowiak nie udzielił odpowiedzi

Amadeusz Smirnow:
Ulica Głogowska powinna zostać dostosowana do norm prawa obowiązującego w Polsce tj. odpowiedniej szerokości pasów ruchu i norm hałasu. Na Głogowskiej w dalszym ciągu notorycznie łamana jest prędkość, która nie jest dostosowana do śródmiejskiej zabudowy. To musi się zmienić – także na odcinku obejmującym Targi i Dworzec Zachodni.

Joanna Ueberhan:
Zwężanie ulicy Głogowskiej na kolejnych odcinkach, zwłaszcza w rejonie Dworca Zachodniego, Targów i Parku Wilsona, może być rozważane w kontekście poprawy ruchu drogowego i zwiększenia bezpieczeństwa. Jednakże, decyzja o takim kroku powinna być podjęta po dokładnym zbadaniu potrzeb i oczekiwań mieszkańców oraz po przeprowadzeniu analizy wpływu takiej zmiany na ruch drogowy i infrastrukturę miejską.

7. W Parku Kasprowicza od strony ulicy Reymonta miało powstać lodowisko. Później na tym terenie planowana była budowa toru wrotkarskiego, a później krytego basenu. Plany te nie zostaną zrealizowane. Co można zrobić z tym terenem?

Lidia Dudziak:
Gdyby od razu była decyzja, kiedy zrezygnowano z lodowiska to wtedy powstał by tam basen dla mieszkańców, zbyt wiele lat spowodowało że ten teren nie będzie już zagospodarowany kubaturowo, trzeba tam zorganizować i uporządkować teren dla mieszkańców na odpoczynek ,taka dzicz, brud i nieporządek jaki jest teraz nie może być akceptowany

Natalia Małyszka-Łukomska:
Najlepiej spytać się mieszkańców, czego im brakuje. Uważam, że współpraca z mieszkańcami i organizacjami pozarządowymi może przynieść wiele ciekawych pomysłów na wykorzystanie tej przestrzeni. Osobiście skłaniam się po prostu ku zieleni w tym miejscu.

Marta Mazurek:
Wygląda na to, że przyroda sama się upomniała o ten teren i stanowi on naturalne przedłużenie Parku Kasprowicza, więc być może to jest właśnie najlepsze przeznaczenie tego terenu.

Jarosław Piechowiak:
Pomimo wysłania pytań zarówno do komitetu, jak i samego kandydata
Jarosław Piechowiak nie udzielił odpowiedzi

Amadeusz Smirnow:
Walczyłem o zachowanie tej tzw. dzikiej części Parku Kasprowicza – miejsca lęgowego wielu gatunków ptaków i ostoi dzikiej przyrody. W tej chwili z tego terenu „na dziko” korzystają mieszkańcy podczas porannych spacerów z psami wchodząc przez uszkodzone ogrodzenie. Niestety pomimo sprzątania terenu przez społeczników teren jest zaniedbany, na ziemi można natknąć się na fragmenty szkła i plastiku. To co proponuję to generalne uprzątnięcie terenu i zrobienie w tym miejscu ścieżki edukacyjnej z prawdziwego zdarzenia – ale z poszanowaniem zieleni i dzikich mieszkańców tego miejsca. To miejsce może naprawdę służyć mieszkańcom jako ostatnia ostoja dzikiej przyrody w tej części miasta.

Joanna Ueberhan:
Z terenem w Parku Kasprowicza, na którym planowano budowę lodowiska, toru wrotkarskiego i krytego basenu, ale te plany nie zostały zrealizowane, można podjąć kilka alternatywnych decyzji. Oto kilka propozycji:
Rozwój zieleni i infrastruktury rekreacyjnej: Można wykorzystać ten teren do dalszego rozwoju zieleni i infrastruktury rekreacyjnej w Parku Kasprowicza. Może to obejmować budowę nowych ścieżek rowerowych, placów zabaw, a także miejsc do relaksu i spotkań społecznych.
Inwestycje w infrastrukturę sportową: Można rozważyć realizację innych projektów sportowych, które mogą przyczynić się do poprawy jakości życia mieszkańców i promowania aktywnego trybu życia. Może to obejmować budowę nowych boisk do gry w piłkę nożną, koszykówkę, czy też innych obiektów sportowych.
Inwestycje w infrastrukturę turystyczną: Można wykorzystać ten teren do rozwoju infrastruktury turystycznej, np. poprzez budowę nowych punktów widokowych, ścieżek edukacyjnych, czy też miejsc do organizacji imprez kulturalnych i edukacyjnych.
Ważne jest, aby każda decyzja dotycząca zagospodarowania tego terenu była oparta na konsultacjach społecznych, analizie potrzeb mieszkańców i dostosowaniu się do lokalnych planów zagospodarowania przestrzennego.

8. Łazarz podobnie jak cały Poznań drastycznie się wyludnia. Jeszcze w 2000 roku liczba mieszkańców Łazarza wynosiła 45 730. Obecnie na Łazarzu mieszka o blisko 18 tysięcy osób mniej (według danych UMP na dzień 31.12.2023 na Osiedlu Święty Łazarz zamieszkiwało 28 015 osób, z czego 1818 na pobyt czasowy).
Co zrobić, by mieszkańcy nie chcieli wyprowadzać się z miasta, a nowi meldowali się?

Lidia Dudziak:
Powodować aby miasto było przyjazne mieszkańcom: komunikacja zbiorowa, żłobki, szkoły, możliwość prowadzenia spokojnie działalności gospodarczej, czystość , kultura dostępna dla wszystkich grup, infrastruktura sportowa i rekreacyjna, Centra Sportu i rekreacji z basenem osiedlowym w każdej dzielnicy, dostępność mieszkań dla młodych i tych średniozamożnych mieszkańców…..
Bardziej rozbudowana i atrakcyjna Karta Poznaniaka.

Natalia Małyszka-Łukomska:
Wprowadzenie darmowego transportu miejskiego dla osób odprowadzających podatki w Poznaniu, budowanie nowych i dostępnych dla wszystkich dzieci żłobków oraz przedszkoli, budowanie miejsc pracy dla studentów kończących poznańskie uczelnie, rozbudowa sieci mieszkań do wynajęcia od miasta. Na Łazarzu jest również problem z rozrywką z jednej strony brakuje takich miejsc, a z drugiej te które powstają są uciążliwe dla mieszkańców i tutaj też należy znaleźć złoty środek.

Marta Mazurek:
Dla Łazarza na pewno bardzo korzystny będzie remont Areny i wykorzystanie potencjału jej okolic (Park Kasprowicza) oraz basen na pewno przysłużą się atrakcyjności Łazarza. Dobre działania już podejmowane (ulica Kolejowa) powinny być kontynuowane. Na pewno rozszerzanie oferty restauracyjnej i przyjaznych miejsc dla rodzin będzie dodatkowym atutem.
Jeśli chodzi o miasto jako całość, to niezmiennie przystępne mieszkania dla każdego, a także stworzenie atrakcyjnych warunków mieszkaniowych dla absolwentów studiów, aby chcieli w mieście pozostać. Dbałość o czyste powietrze jest dzisiaj warunkiem podstawowym do tego, aby ludzie podejmowali decyzje o zamieszkaniu na danym terenie.

Jarosław Piechowiak:
Pomimo wysłania pytań zarówno do komitetu, jak i samego kandydata
Jarosław Piechowiak nie udzielił odpowiedzi

Amadeusz Smirnow:
Po pierwsze, kwestie bytowo-socjalne – mieszkańcy muszą mieć za co i gdzie żyć. Jeżeli pensje nie będą wystarczały na pokrycie kosztów najmu i mediów, to nie możemy się dziwić, że w mieście ubywa mieszkańców. Miasto musi budować mieszkania na tani najem oraz, jako jeden z największych pracodawców, dbać o warunki zatrudnienia (w tym pensje) swoich pracowników, a nie pompować bańkę mieszkaniową.
Po drugie, wysokiej jakości usługi publiczne. Miejsca opieki nad dziećmi (złobki, przedszkola i szkoły) muszą znajdować się w pobliżu miejsc zamieszkania, podobnie placówki zdrowia publicznego, idealnie gdyby wszystkie podstawowe potrzeby dałoby się zaspokoić w obrębie jednej dzielnicy bez konieczności używania auta.
Po trzecie, dbałość o przestrzeń publiczną, szczególnie tereny zielone. Betonowanie placów i ulic nie sprzyja życiu w mieście – latem jest gorąco i brakuje wody, a nagrzany beton sprawia, że trudno wytrzymać.

Joanna Ueberhan:
Uważam, że wdrożenie atrakcyjnych programów mieszkaniowych, które są dostępne i przystępne cenowo dla różnych grup społecznych, może pomóc w zatrzymaniu mieszkańców i przyciągnięciu nowych.

9. W połowie grudnia 2023 r. ZTM wprowadził reformę sieci tramwajowej, tym samym linie nr 5 i 17 dublują się od Górczyna aż do ul. Gwarnej. Co można zrobić, by komunikacja zbiorowa była bardziej przystępna, a ZTM bardziej słuchał mieszkańców i rad osiedli?

Lidia Dudziak:
Po prostu musimy wspólnie z radnymi tego się domagać, ponieważ to wszystko ma służyć mieszkańcom ,a nie urzędnikom zza biurek, to my wiemy jak nam się najlepiej dojeżdża z punktu do punktu. Wspólne działanie radnych miejskich i Rad Osiedli to jest klucz, dobrym i sprawdzonym zwyczajem jest współpraca tych dwóch przedstawicielstwo tylko współpraca i wspólne artykułowanie potrzeb daje efekty

Natalia Małyszka-Łukomska:
Jedynie zmiana mentalności urzędników może zmienić coś w tym temacie.

Marta Mazurek:
Dublowanie się 5 i 17 nie jest przez mieszkańców oceniane jednoznacznie negatywnie. Obie linie zapewniają większą częstotliwość kursowania tramwaju w kierunku centrum, a to oznacza lepsze skomunikowanie z centrum.
Odnośnie do drugiej kwestii, myślę, że jako radna/radni możemy zaoferować organizowanie cyklicznych spotkań ZTM z mieszkańcami na wniosek rad osiedli.

Jarosław Piechowiak:
Pomimo wysłania pytań zarówno do komitetu, jak i samego kandydata
Jarosław Piechowiak nie udzielił odpowiedzi

Amadeusz Smirnow:
Przede wszystkim należy zwiększyć częstotliwość połączeń oraz gruntownie przebadać potoki pasażerów, by wiedzieć w jaki sposób łączyć ze sobą dzielnice. Miasto powinno opierać swoje działanie na wiedzy, a nie widzimisię zarządców czy prezydenta. Warto także wspomnieć o czynniku ludzkim – przez zbyt niskie płace brakuje motorniczych, a ci którzy pracują są przemęczeni, co skutkuje wypadaniem kursów i niską jakością usług.

Joanna Ueberhan:
Chciałabym, aby zostały zorganizowane spotkania z mieszkańcami. Uważam, że ZTM powinien zorganizować spotkania z mieszkańcami, w których Poznaniacy będą mogli wyrazić swoje opinie na temat zmian w sieci tramwajowej.

Fot: mat.KWW, zdj.pryw.

ZOBACZ TAKŻE: MINI-debata z kandydatami do rady miasta – na początek "jedynki"

ZOBACZ TAKŻE: "Dwójki" do Rady Miasta – MINI-debata z kandydatami

ZOBACZ TAKŻE: "Trójki" do Rady Miasta – MINI-debata z kandydatami

ZOBACZ TAKŻE: "Czwórki" do Rady Miasta – MINI-debata z kandydatami

ZOBACZ TAKŻE: "Piątki" do Rady Miasta – MINI-debata z kandydatami

ZOBACZ TAKŻE: "Szóstki" do Rady Miasta – MINI-debata z kandydatami

ZOBACZ TAKŻE: "Ostatki" do Rady Miasta – MINI-debata z kandydatami z 7. miejsca