Święty Łazarz był bratem Marii i Marty, który mieszkał wraz z nimi w Betanii, na wschodnim stoku Góry Oliwnej w Lazarium. Był przyjecielem Jezusa Chrystusa, przez którego został wskrzeszony (opisuje to Ewangelia Św.Jana). Po zmartwychwstaniu Jezusa Łazarz trafił na Cypr, gdzie przez ponad 40 lat był biskupem chrześcijańskiej gminy w Kition (Larnace).

Po śmierci został pochowany w miejscowym kościele św. Łazarza. Po przejęciu Cypru przez Franków jego szczątki zostały wywiezione do Francji i spoczywają do dziś w Autun. Jednak według prowansalskiej legendy po Wniebowstąpieniu Chrystusa Łazarz udał się do Francji, gdzie został biskupem Marsylii. Natomiast legenda średniowieczna opowiada o skazaniu świętego rodzeństwa z Betanii na wygnanie. Umieszczono ich na statku bez steru, który odepchnięto od brzegu. Po wielu miesiącach tułaczki przybyli oni do Marsylii. Łazarz był w niej pierwszym biskupem.

Święty Łazarz jest patronem rzeźników, grabarzy, trędowatych, leprozoriów i żebraków. Wspomnienie liturgiczne w kościele katolickim obchodzone jest 17 grudnia. W ikonografii ukazuje się Świętego Łazarza najczęściej w scenie wskrzeszenia oraz na uczcie w Betanii.

Nazwa dzielnicy Łazarz wywodzi się od szpitala Świętego Łazarza, położonego przy ulicy Niedziałkowskiego. Na Łazarzu, w kościele Matki Boskiej Bolesnej w nawie północnej znajduje się też ołtarz Świętego Łazarza z figurami św. Jana Chrzciciela i św. Edwarda. Ołtarz jest odlewany w gipsie, zdobiony dębem i złotem płatkowym. Rzeźbę na marmurowym podwyższeniu i niskim cokole wykonała firma Szpetkowski, a ufundowała rodzina Kayserów.
W głównej niszy ołtarzowej znajduje się płaskorzeźba Wskrzeszenie Łazarza ujęta w ramę płaskorzeźbioną. W centrum przedstawienia postać Chrystusa, poniżej znajduje się klęcząca postać Marty z rękoma wyciągniętymi ku przodowi, po prawej stronie stoi Łazarz z twarzą zwróconą ku Chrystusowi; w tle klęcząca Maria.

Imię Św. Łazarza nosi też Stowarzyszenie i Zakon Rycerski. W Krakowie natomiast w Dzielnicy II Grzegórzki mieści się ulica Świętego Łazarza, licząca 300 metrów długości. Przy ulicy tej znajduje się 13 kamienic, dwa budynki Collegium Medium Uniwersytetu Jagiellońskiego, stacja Pogotowia Ratunkowego oraz prosektorium. Także w Krakowie, ale tym razem przy ulicy Kopernika mieści się kościół Niepokalanego Poczęcia NMP, który od 1787 nosił imię Świętego Łazarza. Kościół Świętego Łazarza mieści się też we Wrocławiu. Natomiast w Warszawie, w dzielnicy Ursus mieści się pensjonat socjalny "Św. Łazarz".

Łazarz - imię męskie pochodzenia biblijnego, wywodzące się od hebrajskiego imienia Eleazar, które tłumaczyć można jako "ten, któremu Bóg pomaga".
Lazarus jest łacińską formą greckiego słowa Lazaros, skrótem od Eleazaros, inaczej: אֶלְעָזָר ("Bóg pomógł") lub hebrajskiego El`azar.
Imię to znane jest dzięki Nowemu Testamentowi – jeden z przyjaciół Chrystusa, brat Marty i Marii nosił to imię.

Mężczyźni o imieniu Łazarz są bardzo inteligentni i bardzo wrażliwi, zwracają na siebie uwagę w towarzystwie. Należą do niespokojnych charakterów, które zawsze dążą do tego, co trudno osiągalne. Nie lubią nudy, a z życia starają się uczynić przygodę, szukając wciąż nowych wyzwań, zadań, niecodziennych doświadczeń i wrażeń. Najlepiej sprawdzają się w takiej pracy, która związana jest z ich zainteresowaniami i pasjami, a ponieważ często zmieniają przedmiot swoich zainteresowań, często też zmieniają kierunek studiów i zawód. Lubią szczególnie taki rodzaj pracy, który wymaga podróży. Nie należą do zdecydowanych, stabilnych charakterów, a cechują się zazwyczaj słabą wolą.

Łazarze bywają jednak nerwowi i nadpobudliwi, szczególnie wówczas, gdy nie mogą znaleźć sobie (zawsze jednak chwilowego) miejsca w życiu. W miłości często Łazarz bywa zaborczy. Na przemian będzie gwałtownie i wylewnie okazywał uczucia, by później zamknąć się w sobie. Mężczyźni o tym imieniu są niespokojni, ale także wrażliwi na piękno.

Łazarz obchodzi imieniny 11 lutego, 23 lutego, 14 marca, 27 marca, 4 maja, 10 maja, 17 czerwca, 17 października, 12 grudnia, 17 grudnia i 30 grudnia.

W innych językach:
łac. - Lazărus
ang., niem. - Lazarus
wł. - Lazzaro
węg. - Lázár

Zdrobnienia:
Łazarek, Łazik, Łazuś, Łazaruś.

Znane osoby noszące imię Łazarz:
Łazarz Andrysowicz — renesansowy polski drukarz, założyciel Oficyny Łazarzowej
Lazare Hippolyte Carnot — francuski polityk i pisarz
Lazare Nicolas Marguerite Carnot – francuski matematyk, polityk i generał
Lazarus Fuchs – niemiecki matematyk
Łazar Kaganowicz - radziecki polityk
Lázár Lovász – węgierski lekkoatleta, młociarz

Odmiana imienia:
Mianownik - Kto?: Łazarz
Dopełniacz - Kogo? (nie ma): Łazarza
Celownik - Komu? (się przyglądam): Łazarzowi
Biernik - Kogo? (widzę): Łazarza
Narzędnik - (Z) kim? (idę z): Łazarzem
Miejscownik - O kim? (mówię o): Łazarzu
Wołacz - O!: Łazarzu

W poezji:
Czyliż nie tak prezentuje nam w skrócie stuleci
Epoka swoje stopy przedziurawione, zogromniałe,
Stopy trupa, niestety, którego my żywi
Usiłujemy owionąć oddechem, skąpać w deszczu łez
Tego Łazarza, w którego zmienił się Bóg,
By nie umrzeć w swej przeraźliwej chwale.
Mieczysław Jastrun, „Chrystus Mantegni”

Przysłowia:
Istny Łazarz.
Leży jak Łazarz.
Wygląda jak Łazarz.
(powiedzenia nawiązujące do przypowieści o Łazarzu z Nowego Testamentu)

Fot. 0,1 - Wskrzeszenie Łazarza. Obraz namalowany przez Juan de Flandes ok. 1500 (źródło: Wikipedia)
Fot 2-3: Janusz Ludwiczak