Wielkopolskie Centrum Ortopedii i Chirurgii Urazowej, które mieści się przy ulicy Gąsiorowskich do listopada będzie przeniesione do Szpitala Wojewódzkiego przy ulicy Juraszów.

W ten sposób uzyskane zostanie kilka milionów złotych oszczędności. Równocześnie zaoszczędzone środki oraz pieniądze pochodzące ze sprzedaży Szpitala Wojskowego przy ulicy Grunwaldzkiej pozwoliły na wybudowanie nowego bloku operacyjnego na terenie Szpitala Wojewódzkiego w Poznaniu. W nowym budynku będzie osiem sal operacyjnych i tyle samo stanowisk intensywnej terapii. Ponadto dobudowana zostanie nowa klatka schodowa oraz powstaną dwie windy, co poprawi komunikację wewnętrzną szpitala na Juraszów.

Budynek przy ulicy Gąsiorowskich, w którym mieści się jeszcze szpital ortopedyczny i Wielkopolskie Centrum Ortopedii i Chirurgii Urazowej będzie sprzedany.

Początki szpitala ortopedycznego sięgają początku XX wieku, kiedy to Helena Gąsiorowska będąc od urodzenia kaleką ufundowała lecznicę dla ludzi kalekich, ortopedycznie chorych. Przeznaczyła na ten cel wykupioną posesję przy ulicy Alejowej w Poznaniu. Kierowanie tym zakładem powierzyła dr med. Ireneuszowi Wierzejewskiemu.

W kwietniu 1913 roku przy zbiegu ulic Kolejowej i ówczesnej Alejowej (obecnie Gąsiorowskich), w budynku gruntownie przebudowanym z dawnej willi fabrykanta Napoleona Urbanowskiego powstał Poznański Zakład Ortopedyczny, należący do Caritasu. Była to pierwsza placówka ortopedii na ziemiach polskich.

"Celem zakładu jest leczenie niezdolnych do pracy kalek by uczynić ich zdolnymi do zarobkowania - czyli z żebraków stworzyć dodatnich członków narodu, a co najważniejsze, wyleczyć okaleczałą dziatwę, aby ją uchronić od trwałego kalectw, aby kiedyś nie pozostała ciężarem dla państwa i społeczeństwa" - czytamy w jednym z archiwalnych dokumentów szpitala.

Dziesięć lat później na bazie Zakładu Ortopedycznego powstała pierwsza w Polsce Klinika Ortopedyczna pod kierownictwem dr Ireneusza Wierzejewskiego. W placówce tej wykształciło się wielu znanych i cenionych w Polsce ortopedów, m.in. prof. W. Dega, prof. F. Raszeja, doc. J. Wolszczan czy dr H. Cetkowski.
Po śmierci prof. Ireneusza Wierzejewskiego Katedrę Ortopedii objął prof. Franciszek Raszeja.

Po II wojnie światowej szpital rozpoczął swoją działalność 26 lutego 1945 roku pod nazwą Miejski Szpital Ortopedyczny im. Ireneusza Wierzejewskiego.

W latach 1965 - 1985 szpital został rozbudowany i zmodernizowany. Liczba łóżek zwiększyła się do 105. Powstały też dwa nowe pawilony szpitala, w których zlokalizowano przyszpitalną poradnię, część administracyjną, kolejny magazyn i aptekę.

Dwa lata później w budynku przylegającym do szpitala utworzono laboratorium oraz rehabilitację i odział fizykoterapii.
W 1994 roku po siedmiu latach starań i budowy otwarto Salę Intensywnego Nadzoru Pooperacyjnego. Rok później sala została wyposażona w nowoczesny sprzęt medyczny, m.in. respiratory, monitory i defibrylatory.

Ciekawostką jest też to, że na budynku szpitala znajduje się tablica:
W szpitalu tym, w latach 1912 – 1930 pracował i działał gen. Prof. dr Ireneusz Wierzejewski (1881-1930) założyciel i pierwszy prezes Polskiego Towarzystwa Ortopedycznego i raumatologicznego i kierownik pierwszej w Polsce kliniki ortopedycznej. Twórca Polskiego Czerwonego Krzyża oraz redaktor naczelny Naukowych Pism Medycznych. Powstaniec wielkopolski. W 50 rocznicę utworzenia Towarzystwa tablicę tę ufundowali pracownicy szpitala.

W Wielkopolskim Centrum Ortopedii i Chirurgii Urazowej znajdują się trzy oddziały urazowo-ortopedyczne: kobiecy, męski i dziecięcy. Opiekę nad pacjentami sprawuje zespół trzech anestezjologów i pięć pielęgniarek.

Fot: Janusz Ludwiczak