Portal lazarz.pl szanuje prywatność swoich czytelników i przetwarza tylko te dane osobowe, które są niezbędne do prawidłowego świadczenia usług informacyjnych jakie oferuje.
Strona wykorzystuje pliki cookies. Mogą Państwo określić warunki przechowywania lub dostępu do plików cookies w waszej przeglądarce.
Klikając poniższy przycisk zgadzają się Państwo na przetwarzanie zbieranych przez portal lazarz.pl danych osobowych w zakresie i na warunkach opisanych w naszej
Polityce Prywatności.
Wyrażenie zgody jest dobrowolne, ale może być konieczne w celu wykonania niektórych usług.

Zgoda

Zanim było tutaj rondo powstał szlak do wsi Junikowo - zbudowano je w 1979 roku - .:LAZARZ.PL->poznański portal dzielnicowy:. Łazarz w z@sięgu myszki
Zanim było tutaj rondo powstał szlak do wsi Junikowo - zbudowano je w 1979 roku
06-04-2015 16:41   Janusz Ludwiczak
Zanim powstało tutaj rondo, na początku XIX wieku biegł tędy szlak z Poznania do wsi Junikowo. Na planie Poznania z 1905 roku pojawia się zarys dwóch kolejnych ulic, które 74 lat później utworzą rondo. W 1914 roku pojawia się Gürtelgasse, która później zostaje przekształcona w Aleję Okrężną. Rondo na skrzyżowaniu ulic Grunwaldzkiej, Przybyszewskiego i Reymonta pojawiło się dopiero w 1979 roku. Co ciekawe oficjalną nazwę otrzymało dopiero w 2005 roku. Do tego czasu poznaniacy nazywali je "Rondem Przybyszewskiego".

Krzyżuje drogi na Grunwald i Jeżyce

Rondo Jana Nowaka-Jeziorańskiego znajduje się na skrzyżowaniu ulic Reymonta, Przybyszewskiego i Grunwaldzkiej. Jego obwód wynosi 200 metrów, a powierzchnia ok 3200 m2.

Przez Rondo Jeziorańskiego prowadzi trasa tramwajowa w relacji Łazarz - Jeżyce - Ogrody oraz Centrum - Junikowo (jeżdżą tędy tramwaje linii nr 1, 6, 7, 13 i 15 a także autobusy linii nr 45, 93 oraz nocnej 251). Kierowcy mają do dyspozycji po trzy pasy ruchu, przez rondo wytyczona została również droga rowerowa. Rondo Jeziorańskiego stanowi fragment II ramy komunikacyjnej miasta. Do momentu otwarcia Zachodniej Obwodnicy Poznania stanowiła część drogi krajowej nr 11 i trasy europejskiej E261.

Jest to tym samym jedyne rondo na Łazarzu.


Na skrzyżowaniu Wiktorii i alei Okrężnej. Początki krzyżówki sięgają 1914 roku, rondo wybudowano dopiero w 1979 roku

Zanim powstało tutaj rondo na początku XIX wieku biegł tu szlak z Poznania do wsi Junikowo.

Ulica Grunwaldzka w swym obecnym kształcie powstała nie wcześniej niż na początku XIX wieku. Najstarsza zachowana mapa obrazująca zachodnią część miasta, wymiarkowana przez szlachetnego Karola Grunda roku pańskiego 1780, pokazuje, iż jedynie zachodni odcinek współczesnej drogi na Junikowo pokrywał się ze średniowieczną drogą z Poznania do młyna w Junikowie (osada wzmiankowana w źródłach od 1408 r.). Na wysokości pól szpitalnych należących do kościoła i szpitala św. Łazarza historyczny trakt junikowski odchodził bowiem od drogi na Górczyn (ul. Głogowska) w kierunku południowo-zahcodnim (w dużym przybliżeniu narys tej drogi powtarza współcześnie ulica Wyspiańskiego). Identyczny przebieg miała droga do Junikowa jeszcze w 1795 r. Być może przejeżdżał nią Napoleon podczas wizyty w Poznaniu w listopadzie 1806 r. Jak wspomina w pamiętnikach generał Dezydery Chłapowski: cesarz Bonaparte drugiego dnia swego pobytu w stolicy Wielkopolski wyjechał znów konno około południa i kazał się prowadzić tak, żeby zobaczyć pałac polski. Ruszył zaraz za miastem drogą ku Stęszewu i nie stanął aż w Konarzewie. Drogi biegnące na południowy-zachód krzyżowały się z polną drogą łączącą wieść Jeżyce z osadą św. Łazarza (obecne ulice Kraszewskiego, Szylinga i Matejki), a drga na Junikowo, tuż za przecięciem z drogą z Jeżyc, odgałęziała się na polną drogę w kierunku Ławicy i majątku Marcelin, należącego w pierwszej połowie XIX w. do Konstancji Łubieńskiej - piszą Dorota Leśniewska i Jarosław Mulczyński w książce "Ulice i zaułki dawnego Poznania. Ulica Grunwaldzka".

Z kolei Zbigniew Zakrzewski w książce "Ulicami mojego Poznania. Przechadzki z lat 1918-1939" pisze:
"Pod koniec XIX stulecia ulica ta miała znamiona arterii miejskiej nie dalej jak do poprzecznej Wojskowej. Panująca tu niemal wiejską ciszę tylko z rzadka przerywały odgłosy dobiegające z pobliskich koszar kilku niemieckich pułków. Poza obręb zabudowań służącym taborom wiodła pospolita szosa, dochodząca do powstałej przed z górą stu laty dzisiejszej Bułgarskiej, obwodnicy, która należała do systemu fortyfikacji pruskich drugiego rzutu".

Ulica Grunwaldzka początkowo nazywała się Cesarzowej Wiktorii (żony Wilhelma II). W 1909 roku przemianowano ją na Auguste-Victoria-Strasse (Augusty Wiktorii). Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości, 25 listopada 1919 roku ulica ta otrzymała nazwę "Grunwaldzka", upamiętniając zwycięstwo polskiego oręża pod Grunwaldem. Podczas II wojny światowej jej oficjalna nazwa brzmiała Tannenbergstrasse.

Na planie Poznania z 1905 roku pojawia się zarys dwóch kolejnych ulic, które 74 lata później utworzą rondo. W 1914 roku pojawia się Gürtelgasse, która później zostaje przekształcona w Aleję Okrężną.

Pierwsze ślady alei Stanisława Przybyszewskiego możemy odnaleźć już przed wojną, w 1914 r. i to w postaci drożyny Gürtelgasse, łączącej ulice Dąbrowskiego i Chociszewskiego. Aleję określano po roku 1918 jako Okrężną, a w czerwcu 1928 roku podzielono ją na trzy odcinki: Reymonta, Przybyszewskiego i Żeromskiego. Aleję Okrężną obdarzono imieniem Władysława Reymonta w roku 1925, tuż po śmierci pisarza - pisze Zbigniew Zakrzewski w książce "Ulicami mojego Poznania. Przechadzki z lat 1918-1939".

Aleję Okrężną zdobił początkowo jedynie gmach Szpitala Diakonisek, dziś klinicznego im. Heliodora Święcickiego. Dopiero w 1928 roku pojawił się w okolicy Marcelińskiej kompleks domów dla samorządowców. Ogródki działkowe, pola uprawne, łąki i nieużytki to przeważające składniki krajobrazu alei we wcześniejszych latach - dodaje Zbigniew Zakrzewski.

Wieszcz był patronem tej ulicy tylko przez czternaście lat. Po wybuchu II wojny światowej hitlerowcy przemianowali arterię na Beethovenallee - Ludwig van Beethoven Allee (aleję Ludwiga van Beethovena). W 1945 roku ulica odzyskała znów swojego patrona - Władysława Reymonta. Nie wiadomo czemu inna ulica w Poznaniu nie została nazwana Beethovena. Widocznie ówczesne władze miasta uznały, że wybitny niemiecki kompozytor i pianista, twórca muzyki klasycznej nie ma związku ze stolicą Wielkopolski. Co ciekawe ulica Beethovena znajduje się w Gdańsku, Tychach i Wrocławiu.


W 1979 roku skrzyżowanie przekształciło się w rondo

Rondo na skrzyżowaniu ulic Grunwaldzkiej, Przybyszewskiego i Reymonta pojawiło się dopiero w 1979 roku. Co ciekawe oficjalną nazwę otrzymało dopiero w 2005 roku. Do tego czasu poznaniacy nazywali je "Rondem Przybyszewskiego".

Było też do niedawna miejsce, które nie miało swojej oficjalnej nazwy, a mimo to termin ten przyjął się na dobre wśród poznaniaków. Był nawet taki przystanek. Mowa o Rondzie Przybyszewskiego. Przystanek ten wcześniej nosił nazwę "Grunwaldzka/Przybyszewskiego". Później przemianowano go na "Rondo Przybyszewskiego", mimo iż rondo to nie nosiło tak oficjalnej nazwy. Dopiero kilka lat temu rondo to otrzymało imię Jana Nowaka-Jeziorańskiego - objaśnia Bartosz Szymandera, motorniczy i przewodnik.


10 lat patronem został słynny kurier z Warszawy, żołnierz AK, polityk i dziennikarz

W kwietniu 2005 roku Stowarzyszenie Młode Centrum w Wielkopolsce wystąpiło do Rady Miasta o uczczenie słynnego Kuriera z Warszawy, żołnierza AK, emisariusza Komendy Armii Krajowej i Rządu RP w Londynie, działacza społecznego, polityka, politologa, dziennikarza i Kawalera Orderu Orła Białego.

Jak czytamy w uzasadnieniu do Uchwały Rady Miasta Poznania z kwietnia 2005:
Z chwilą śmierci Jana Nowaka – Jeziorańskiego stało się oczywiste, że ten Wielki Polak winien stać się w Poznaniu – mieście, którego honorowym obywatelem został w roku 2000 – patronem znaczącego obiektu topograficznego. Z wnioskiem o nazewnicze uczczenie Kuriera z Warszawy poprzez nadanie Jego imienia rondu położonemu u zbiegu ulic: Grunwaldzkiej, W. Reymonta i S. Przybyszewskiego wystąpił przewodniczący Stowarzyszenia „Młode Centrum” w Wielkopolsce pismem z dnia 28 kwietnia 2005 r., podnosząc wielkie zasługi Jana Nowaka – Jeziorańskiego w walce o suwerenną, niepodległą Polskę, nie tylko w trakcie okupacji w latach 1939 – 1945, ale również po roku 1945.

Jan Nowak – Jeziorański jest postacią w sposób szczególny związaną z Poznaniem, gdyż tutaj zdobywał wykształcenie ekonomiczne pod kierunkiem profesora Edwarda Taylora i był starszym asystentem w Katedrze Ekonomiki ówczesnego Uniwersytetu Poznańskiego. W swoich wypowiedziach publicznych wielokrotnie zwracał uwagę na pozytywne cechy poznaniaków, takie jak rzetelność, gospodarność, odpowiedzialność, budzące uznanie rodaków w kraju i poza jego granicami. Za związki z Poznaniem i propagowanie pozytywnego wizerunku poznaniaka w mediach został obdarowany tytułem Honorowego Obywatela Miasta Poznania, przyznanym Mu przez Radę Miasta Poznania w dniu 14 marca 2000 r. (uchwała Nr XXXII/384/III/2000), a Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w 1991 r. nadał Janowi Nowakowi – Jeziorańskiemu tytuł doktora honoris causa.

Przedstawiony projekt uchwały został pozytywnie zaopiniowany przez Komisję Opiniodawczą ds. Nazewnictwa Ulic w Poznaniu, która jednomyślnie poparła inicjatywę nadania imienia Jana Nowaka-Jeziorańskiego nienazwanemu dotąd rondu u zbiegu ulic Grunwaldzkiej, W. Reymonta i S. Przybyszewskiego.

Zgodnie z art. 42 Statutu Miasta Poznania (uchwała Nr X/50/IV/2003 Rady Miasta Poznania z dnia 18 lutego 2003 r.), powyższy projekt został przesłany do zaopiniowania przez właściwą terytorialnie Radę Osiedla Targowego. Rada Osiedla Targowego nie zajęła stanowiska wobec przedstawionej propozycji, co – zgodnie z treścią pisma przekazującego – należy traktować jako pozytywne ustosunkowanie się do załączonego projektu uchwały.


Miało złą geometrię

3 września 2011 roku rozpoczęła się gruntowana przebudowa ronda prowadzona przez Zarząd Transportu Miejskiego i spółkę Infrastruktura Poznań Euro 2012 (obecnie Poznańskie Inwestycje Miejskie).

Rondo Jana Nowaka-Jeziorańskiego musiało zostać przebudowane, gdyż miało złą geometrię i niekorzystny układ drogowy. Po przebudowie nowe rondo zyskało łagodniejsze łuki i dodatkowe pasy ruchu. Projektanci zapomnieli jedynie o tramwajach skręcających z Grunwaldzkiej (od strony Matejki) w Przybyszewskiego, które nie mieszczą się na rondzie i blokują przejazd samochodom, chcącym z Reymonta skręcić w Grunwaldzką w kierunku Junikowa.

Przebudowa Ronda Jeziorańskiego wykonywana była w ramach przygotowań do Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej - Euro2012.

Na ulicy Przybyszewskiego od Marcelińskiej do Grunwaldzkiej powstał tram-bus-pas, dzięki któremu autobusy linii nr 45 i 93 poruszają się po torowisku z zatrzymaniem na przystankach tramwajowych w rejonie Ronda Jana Nowaka-Jeziorańskiego. Rozwiązanie to miało sprawić, by autobusy nie stały w korkach. Z tram-bus-pasa korzystają również karetki pogotowia, które dowożą poszkodowanych do pobliskiego szpitala klinicznego. W przyszłości tram-bus-pas ma pojawić się na dalszym odcinku ul. Przybyszewskiego od Marcelińskiej w kierunku Dąbrowskiego.

Przebudowa ronda kosztowała ponad 17 milionów złotych, z czego 12 mln zł sfinansowała Unia Europejska ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Programu Infrastruktura i Środowisko na lata 2007-2013.


Janek - "Kurier z Warszawy", założyciel Radia Wolna Europa

JAN NOWAK-JEZIORAŃSKI - właściwie Zdzisław Antoni Jeziorański, pseud. „Janek”, „Jan Nowak”, „Jan Zych” - polityk, politolog, wielki polski patriota, działacz społeczny, pisarz, dziennikarz i żołnierz Armii Krajowej (jako kurier rządu londyńskiego), kurier i emisariusz Komendy AK i Rządu RP w Londynie. Kawaler Orderu Orła Białego.

Urodził się 2 października 1914 roku w Berlinie. Po ukończeniu studiów ekonomicznych w Uniwersytecie Poznańskim podjął pracę w macierzystej uczelni jako starszy asystent. W czasie II wojny światowej działał w podziemiu, gdzie – jako emisariusz Armii Krajowej, który przedarł się do Londynu, wywożąc setki dokumentów i zdjęć – zyskał sobie przydomek „Kuriera z Warszawy”. Po wojnie pozostał za granicą, mieszkał w Londynie, Monachium i Waszyngtonie.

Od 1948 r. pracował w polskiej redakcji brytyjskiej rozgłośni BBC, a w roku 1952 podjął się kierowania polską sekcją Radia Wolna Europa, co czynił nieprzerwanie do 1976 r. Po odejściu z RWE przez 20 lat działał w Kongresie Polonii Amerykańskiej, a także jako konsultant Narodowej Rady Bezpieczeństwa USA, odgrywając istotną rolę w przyjęciu Polski do NATO.

W lipcu 2002 r. po 58 latach powrócił do Polski, a swoje bogate zbiory archiwalne przekazał Zakładowi Narodowemu im. Ossolińskich. Jan Nowak – Jeziorański został uhonorowany wieloma tytułami i odznaczeniami, m. in. najwyższym polskim odznaczeniem - Orderem Orła Białego (1994), najwyższym cywilnym odznaczeniem Stanów Zjednoczonych – Medalem Wolności (1996), a także Krzyżem Virtuti Militari oraz Krzyżem Walecznych.

Jan Nowak – Jeziorański był doktorem honoris causa kilku uniwersytetów, w tym Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.

W 2000 r. Rada Miasta Poznania jednogłośnie zdecydowała o przyznaniu “Kurierowi z Warszawy” tytułu Honorowego Obywatela Poznania, uznając jego zasługi dla demokracji. Odbierając tytuł, Nowak-Jeziorański przemówił wtedy do zgromadzonych przed ratuszem poznaniaków: – Wdzięczny wam jestem nie tylko za to zaszczytne wyróżnienie, ale za wszystko, co Poznań mi ofiarował. Za czas studiów i za Poznański Czerwiec.

Jan Nowak-Jeziorański zmarł 20 stycznia 2005 roku w szpitalu im. prof. Orłowskiego w Warszawie. Uroczysty pogrzeb odbył się 26 stycznia 2005 roku. Na dziedziniec Zamku Królewskiego w Warszawie, gdzie wystawiono trumnę, przybyli tłumnie mieszkańcy Warszawy i delegacje innych regionów kraju oraz wiele osobistości ze świata kultury i polityki, wśród nich ówczesny Prezydent RP Aleksander Kwaśniewski, premier rządu RP Marek Belka, prezydent Warszawy Lech Kaczyński, marszałkowie Sejmu i Senatu – Włodzimierz Cimoszewicz i Longin Pastusiak, a także Władysław Bartoszewski oraz Tadeusz Mazowiecki. Trumna, w której złożono ciało zmarłego, była pierwotnie przeznaczona dla szczątków ostatniego króla Polski, Stanisława Augusta Poniatowskiego. Jan Nowak-Jeziorański został pochowany 2 lutego 2005 r. w rodzinnym grobie Jeziorańskich na warszawskich Powązkach.


Ciekawostki:

  • w Kielcach, Warszawie i Wrocławiu znajdują się ulice Jana Nowaka-Jeziorańskiego. W Gliwicach i Bytomiu droga krajowa nr 88 ma nazwę Aleja Jana-Nowaka Jeziorańskiego\
  • w 2006 roku na Powiślu w Warszawie został odsłonięty pomnik Ławeczka Jana Nowaka Jeziorańskiego autorstwa Wojciecha Gryniewicza. Imię "Kuriera z Warszawy" nosi Liceum Ogólnokształcące nr LXVII w Warszawie.
  • 20 stycznia 2010 r., w 5. rocznicę śmierci Jana Nowaka-Jeziorańskiego przy rondzie noszącego właśnie imię słynnego "Kuriera z Warszawy" młodzież gimnazjalna i członkowie Młodzieżowej Rady Konsultacyjnej przy Prezydencie Poznania zapaliła 300 zniczy, układając je w symboliczny krzyż i napis "5 lat. Pamiętamy".
  • w lutym 2012 r. wjeżdżający na Rondo Jeziorańskiego od strony ul. Reymonta samochód ciężarowy uległ awarii i stanął na torach, tym samym tir na prawie dwie godziny zablokował ruch tramwajowy.
  • w marcu 2013 r. jedna z pasażerek tramwaju linii nr 15 została... okradziona. Na miejsce wezwana została policja. Mundurowi przeszukali wszystkich pasażerów, jednak sprawcy kradzieży nie znaleźli. Przez godzinę ulicą Grunwaldzką nie jeździły tramwaje.
  • miesiąc później kibice Kolejorza postanowili przejść we wspólnym przemarszu na mecz Lecha Poznań z Wisłą Kraków. Półtorej godziny przed meczem wyruszyli z Ronda Jana Nowaka-Jeziorańskiego i przeszli wzdłuż ulicy Grunwaldzkiej na Stadion Miejski przy ul. Bułgarskiej.
  • Na początku czerwca 2014 r. przez rondo Jeziorańskiego przeszedł pochód juwenaliowy, który wyruszył spod 40-letniej hali widowiskowo-sportowej znajdującej się w Parku Kasprowicza i przez Wyspiańskiego, Reymonta i Grunwaldzką dotarł na stadion przy Bułgarskiej.


Opracowanie na podstawie - źródła:

  • Wikipedia
  • Zbigniew Zakrzewski, Ulicami mojego Poznania. Przechadzki z lat 1918-1939, Poznań, Wyd. Poznańskie, 1985
  • Zygmunt Zaleski, "Nazwy ulic w Poznaniu", Magistrat Stołeczny Miasta Poznania, 1926
  • "Spis zabytków architektury", Wydawnictwo Miejskie, Poznań 2004
  • System Informacji Przestrzennej - wykaz ZGiKM Geopoz
  • wykaz dróg, Zarząd Dróg Miejskich
  • lazarz.pl - materiały własne


R E K L A M A

Komentarze (2)

07-04-2015 11:38:05
De.
Fajne :)
06-04-2015 21:39:33
TOMI
Moje gratulacje - bardzo obszerne opracowanie ! I to w świąteczne dni !
Aktualności
R E K L A M A
Niezapominajka
19

mar

do 21-03-2024
Międzynarodowe Targi Poznańskie
"SalMed" - Międzynarodowe Targi Sprzętu i Wyposażenia Medycznego
"Labs Expo" - Targi Wyposażenia i Technologii Laboratoryjnych (do 20.03)

20

mar

18:30
Szkoła Podstawowa nr 33 / 33 LO ul. Wyspiańskiego 27
64. sesja (zwyczajna) Rady Osiedla Św.Łazarz
►porządek obrad

21

mar

do 23-03-2024
Międzynarodowe Targi Poznańskie
Targi polskich win i winnic

17:00
Klub Osiedlowy "Krąg" ul. Dmowskiego 37
Spotkanie literackie “Wyszeptać życie” - wiersze Krystyny Suwiczak

22

mar

do 24-03-2024
Międzynarodowe Targi Poznańskie
Targi Produktów Łowieckich, Strzeleckich, Militarnych i Survivalowych

[ wszystkie ]

Komentarze
Ogłoszenia
Newsy na Twoją skrzynkę!
Zapisz się na listę mailingową:
Twój e-mail: