Wydarzenia, Nasze sprawy, ŁAZ@RZ24 - Kontaktowa Platforma Czytelników, Komunikacja, Inwestycje, Estetyka, Ekologia, zieleń i przyroda

Michał Kucharski: "Nie wyobrażam sobie siadania na ulicy na której auta kłębią się na dwóch pasach"

08-04-2014 12:19   Redakcja

"Nie wyobrażam sobie siadania na ulicy na której auta kłębią się na dwóch pasach w każdą stronę. Oczywiście ławka ma sens, gdy osoba starsza musi przysiąść w drodze do sklepu. To zresztą zrozumiałe bo sklep jest coraz dalej - sporo lokali na Głogowskiej pustoszeje. Ławki pustoszenia ulicy jednakże nie zatrzymają. Żeby Głogowska miała szanse musi doczekać się zmian radykalnych – kosztem jednego pasa ruchu poszerzamy chodnik, stawiamy ławki, sadzimy dużo zieleni, tworzymy niewielkie skwery, i cześć pasa ruchu przeznaczamy dla rowerów, notabene wzdłuż drogi stawiając regularnie stacje roweru miejskiego" - pisze Michał Kucharski ze Społecznej Inicjatywy Wyborczej "Poznaniacy".

Czy na pewno propozycja dla Głogowskiej, która teraz powstała jest realną szansą dla tej ulicy? Wiadomo, że będzie konkurs na zagospodarowanie ulicy małą architekturą i zielenią. Jak podkreślał przedstawiciel Rady Osiedla w mediach, będą to swego rodzaju wyspy. Ważne pytanie – gdzie powstaną? Z pewnością w obszarze chodnika, a ten w wielu miejscach na Głogowskiej jest bardzo wąski. Ławki i odrobina zieleni nie rozwiążą jednak problemów. Nawet radni dostrzegają, że to za mało. Ale kiedy pada kwestia co więcej i kiedy słychać, że bez budowy Dolnej Głogowskiej nie ma mowy o innych zmianach, w tym ograniczeniu ruchu.

No ale właściwie w tej sytuacji jakie znaczenie mają te ławki? Nie wyobrażam sobie siadania na ulicy na której auta kłębią się na dwóch pasach w każdą stronę. Oczywiście ławka ma sens, gdy osoba starsza musi przysiąść w drodze do sklepu. To zresztą zrozumiałe bo sklep jest coraz dalej - sporo lokali na Głogowskiej pustoszeje. Ławki pustoszenia ulicy jednakże nie zatrzymają. Żeby Głogowska miała szanse musi doczekać się zmian radykalnych – kosztem jednego pasa ruchu poszerzamy chodnik, stawiamy ławki, sadzimy dużo zieleni, tworzymy niewielkie skwery, i cześć pasa ruchu przeznaczamy dla rowerów, notabene wzdłuż drogi stawiając regularnie stacje roweru miejskiego.

Tymczasem na Dolną Głogowską będziemy czekali latami. Te pieniądze mogłyby nam spaść tylko z nieba. Ale nie spadną. O Dolnej Głogowskiej nie ma mowy nigdzie poza hasłową i mocno marzycielską Strategią Poznania do 2030. Nie ma też źródeł finansowania z UE. Co można byłoby jednak zrobić? Tworzyć centrum przesiadkowe na Górczynie i Junikowie. Tymczasem w pierwszym przypadku główną inwestycją okazuje się wiadukt drogowy, brakuje parkingu czy dobrego dojścia do dworca kolejowego, w drugiej pętla tramwajowa jest oddalona od kolei o kilometr.

Siłą działań władz miasta mieszkańcy przedmieść muszą więc wjeżdżać Głogowską w miasto. Ale jeśli nie podejmie się radykalnych działań dla tej ulicy to tylko będziemy mogli patrzeć na jej śmierć. Może nieco opóźnioną – jednak nieuchronną. Przed kilkoma laty można było z czystym sumieniem znaleźć tam większość rzeczy których kupno jest niezbędne dla życia codziennego. Dziś sklepy to się pojawiają w miejscu tych, które istniały tam „od zawsze”, to znikają – tak o rzeczywistości, codziennym życiu mówią mieszkańcy tych okolic.

Michał Kucharski
Społeczna Inicjatywa Wyborcza "Poznaniacy

Fot: Michał Kucharski/streetmix

ZOBACZ TAKŻE: Do 13 maja poznamy koncepcję małej architektury na Głogowskiej. Mieszkańcy chcą drogi rowerowej