Pod koniec zeszłego roku 100-lecie istnienia obchodził Szpital Kliniczny nr 2 Uniwersytetu Medycznego, który położony jest opodal Ronda Jeziorańskiego, przy zbiegu ulic Grunwaldzkiej, Przybyszewskiego i Marcelińskiej.

Szpital rozpoczął swoją działalność dokładnie 10 listopada 1911 roku.

W tym dniu nastąpiło uroczyste poświęcenie nowo wybudowanego kompleksu budynków szpitalnych przy ul. Auguste-Victorie-Strasse . Budowę finansowano z datków, których znaczna część pochodziła od ludności polskiej. Właścicielkami i wieloletnimi użytkowniczkami Szpitala były niemieckie siostry z ewangelickiego zakonu Diakonisek. Inicjatorką powstania Szpitala była ich pierwsza przełożona, a także założycielka poznańskich Diakonisek – Johanna Bade (1831 – 1911) - mówi Eliza Dąbrowska ze Szpitala Klinicznego nr 2 im. Heliodora Święcickiego Uniwersytetu Medycznego.

W ramach obchodów jubileuszowych odsłonięta została tablica pamiątkowa.

10 listopada 2011 roku nasz szpital skończył 100 lat. W tym dniu, w samo południe dyrektor szpitala dr Krystyna Mackiewicz dokonała w odnowionym Hallu Głównym uroczystego odsłonięcia odlanej z brązu tablicy upamiętniającej sto lat działalności Szpitala. Natomiast 20 listopada w Sali Centrum Kongresowo-Dydaktycznym Uniwersytetu Medycznego wspólnie obchodziliśmy 100-lecie naszego szpitala - podsumowuje Eliza Dąbrowska, Szpital Kliniczny nr 2.

Rokrocznie w szpitalu przy Przybyszewskiego leczy się ponad 24,5 tys. osób, które mają do dyspozycji 580 łóżek.

Na terenie lecznicy działa piętnaście klinik m.in. Klinika Anestezjologii Intensywnej Terapii i Leczenia Bólu, Chirurgii Szczękowo-Twarzowej, Chirurgii Ogólnej Gastroenterologicznej i Endokrynologicznej, Chorób Tropikalnych i Pasożytniczych, Chorób Wewnętrznych, Metabolicznych i Dietetyki, Intensywnej Terapii Kardiologicznej i Chorób Wewnętrznych, Nefrologii Transplantologii i Chorób Wewnętrznych, Neurochirurgii i Neurotraumatologii, Neurologii czy Klinika Otolaryngologii i Onkologii Laryngologicznej.

Historia Szpitala Klinicznego nr 2 im. Heliodora Święcickiego Uniwersytetu Medycznego:

Od początku istnienia w szpitalu działa sześć oddziałów: wewnętrzny, okulistyczny, chirurgiczny, ginekologiczny, laryngologiczny i dziecięcy.

Podczas pierwszej i drugiej wojny światowej szpital został połączony z niemieckim lazaretem wojennym. Po zakończeniu II wojny światowej - od 28 stycznia 1945 do 8 listopada 1946 roku placówką tą zarządzali Rosjanie. Rok później szpital trafił w ręce powołanego w 1919 roku Uniwersytetu Poznańskiego, aż w końcu 18 grudnia 1954 r. utworzony został Państwowy Szpital Kliniczny Nr 2 (Collegium Święcickiego).

W pierwszych latach po wojnie odbudowywano zniszczony obiekt. 8 listopada 1958 roku w II Klinice Chorób Wewnętrznych przeprowadzono pierwszą w Polsce hemodializę. 28 lutego 1978 roku uruchomiony został pierwszy w Polsce i krajach RWPG tomograf komputerowy w Pracowni Komputerowej Zakładu Neuroradiologii PSK2.

8 listopada 1978 nastąpiło wpisanie obiektów szpitala przez Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w Poznaniu, jako dobro kultury.

W 1983 roku ukończono budowę nowego budynku, tzw. "Kozikówki", który połączył się prostopadle z budynkiem Kliniki Neurologii i Neurochirurgii. Przez kolejne lata szpital powiększał się o nowe dobudówki, remontowano też i przekształcono kolejne oddziały tak, aby mogły coraz lepiej służyć pacjentom.

W kwietniu 1992 roku w nowym, specjalnie przystosowanym budynku swoją działalność rozpoczął Ośrodek Diagnostyki Obrazowej (ODO). 18 stycznia 1994 w Klinice Otolaryngologii po raz pierwszy przeprowadzono operację wszczepienia implantu ślimakowego osobie niesłyszącej.

Nowe tysiąclecie zaczęło się dla lecznicy przy Przybyszewskiego od fatalnej sytuacji finansowej. Niedostosowanie placówki do działania w formie samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej przynosiło coraz gorsze efekty. Od początku 2001 roku w Szpitalu szukano oszczędności.

23 października 2002 r. dokonano uroczystego otwarcia budynku przeznaczonego dla potrzeb medycyny interwencyjnej. Nowy budynek nazywany żartobliwie "Pewexem" czy "Hiltonem" imponował organizacją i wyposażeniem, nie odbiegając w tym zakresie w najmniejszy sposób od najwyższych europejskich standardów.

W grudniu 2003 roku otwarto skupiony w jednym miejscu Zespół Poradni Specjalistycznych (ZPS). Odremontowany i odpowiednio zaadaptowany budynek dawnej pralni i kotłowni pogodził zabytkowe mury z nowoczesnym, funkcjonalnym wnętrzem.

W roku 2009 szpital otrzymał certyfikat ISO potwierdzający spełnianie norm jakościowych przez wszystkie jednostki organizacyjne placówki.

W jubileuszowym roku 2011 wymienione zostały dachówki głównego budynku szpitala, wybudowany został nowoczesny szklany korytarz łączący ze sobą budynki placówki i założono monitoring na całym obiekcie. Wyremontowana też została stuletnia kaplica.

Fot: Janusz Ludwiczak

ZOBACZ TAKŻE: Szpital Wojskowy przekształcił się w Specjalistyczny Szpital Kliniczny z okulistyką dziecięcą

ZOBACZ TAKŻE: Przychodnia rehabilitacyjna na Kolejowej do końca roku może zostać zlikwidowana

ZOBACZ TAKŻE: Szpital ortopedyczny na Gąsiorowskich kończy działalność, za trzy lata obchodziłby 100-lecie