Św. Łazarz z Betanii był postacią historyczno-biblijną. Mieszkał na wschodnim stoku Góry Oliwnej w Lazarium. Wg Nowego Testamentu był przyjacielem Jezusa Chrystusa, przez którego został wskrzeszony (co opisuje Ewangelia Jana). Po zmartwychwstaniu Jezusa Łazarz trafił na Cypr, gdzie przez ponad 40 lat był biskupem chrześcijańskiej gminy w Kition (Larnace). Po śmierci został pochowany w miejscowym kościele św. Łazarza. Kiedy Cypr dostał się we władanie Franków, jego szczątki zostały wywiezione do Francji i dziś spoczywają podobno w Autun. Według legendy prowansalskiej, po Wniebowstąpieniu Chrystusa Łazarz udał się do Francji, gdzie został biskupem Marsylii. Jest patronem rzeźników, grabarzy, żebraków, trędowatych i zakonu lazarytów. Od jego imienia pochodzi nazwa lazaret.

Wspomnienie liturgiczne przypada 14 marca