Upamiętniono 5.rocznicę śmierci "cichociemnego" {WIDEO}

20-01-2010 00:27   Janusz Ludwiczak

Zobacz komentarze (0) * Skomentuj

W piątek odbyły się obchody 5. rocznicy śmierci pułkownika Stefana Ignaszaka. Po mszy świętej, która została odprawiona w kościele Matki Boskiej Bolesnej złożone zostały kwiaty przez przedstawicieli Światowego Związku Armii Krajowej Oddział Wielkopolska, Miasta Poznania i Rady Osiedla Świętego Łazarza, a także Koła Przyjaciół AK VIII Liceum Ogólnokształcącego.

W piątek, 15 stycznia upamiętniono 5. rocznicę śmierci pułkownika Stefana Ignaszaka. W kościele Matki Boskiej Bolesnej została odprawiona msza święta, po której pod tablicą znajdującym się na terenie parafii zostały złożone kwiaty przez przedstawicieli Rady Miasta Poznania, Światowego Związku Armii Krajowej Oddział Wielkopolska, Rady Osiedla Świętego Łazarza oraz członków Koła Przyjaciół Armii Krajowej w VIII Liceum Ogólnokształcącym. W uroczystościach udział wzięły także poczty sztandarowe Szkół Podstawowych nr 9, 26 i 69.

Stefan Ignaszak, pseudonim "Nordyk" urodził się 30 listopada 1911 roku w Börnig koło Dortmundu. Był podpułkownikiem kawalerii Wojska Polskiego, cichociemnym, żołnierzem Armii Krajowej i uczestnikiem Powstania Warszawskiego.

W latach 1931-1932 był słuchaczem Szkoły Podchorążych Rezerwy Kawalerii w Grudziądzu. Po ukończeniu szkoły odbył praktykę w 17. Pułku Ułanów Wielkopolskich w Lesznie, zaś po zakończeniu służby wojskowej rozpoczął studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Poznańskiego. W okresie międzywojennym pracował m.in. w Urzędzie Wojewódzkim w Poznaniu. Po awansie na oficera rezerwy kawalerii otrzymał przydział mobilizacyjny do 15. Pułku Ułanów Poznańskich.

Dowodził plutonem zwiadu w 14 Dywizji Piechoty w kampanii wrześniowej 1939 roku oraz walczył w Grupie płk. dypl. Tadeusza Zieleniewskiego. Po zakończeniu walk udało mu się uniknąć niewoli i przedostać się do Francji, a potem do Wielkiej Brytanii, gdzie służył w 10. Pułku Strzelców Konnych. Tam skierowano go na kurs wywiadu i 13 marca 1943 r. wylądował jako cichociemny w kraju. Jako oficer wywiadu Armii Krajowej, wykorzystując swoją znajomość języka niemieckiego kierował rozpracowywaniem produkcji rakiet V-1 i V-2, przyczyniając się do odkrycia ośrodka badawczego i fabryk broni rakietowej w Peenemünde. W czasie Powstania Warszawskiego był oficerem informacyjnym VI Zgrupowania "Golski", walczącego w rejonie Pola Mokotowskiego oraz ulic Polnej i Noakowskiego.

W lutym 1945 r. zgłosił się do pracy i trafił do Bydgoszczy. W październiku tego samego roku został aresztowany przez UB i pod zarzutem szpiegostwa wojskowego skazany na karę śmierci. Bolesław Bierut zmienił jednak ten wyrok na 5 lat więzienia, dzięki czemu w 1951 r. wyszedł na wolność. Następnie podjął pracę jako kierownik transportu w Rejonie Lasów Państwowych w Poznaniu, a później jako radca prawny w Koninie. Był współzałożycielem Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej. Mieszkał na Łazarzu przy ulicy Hetmańskiej. Był przyjacielem Szkoły Podstawowej im. gen. Stefana Roweckiego "Grota" w Koziegłowach. Zmarł 8 stycznia 2005 w Poznaniu. Pochowany 15 stycznia 2005 w Alei Zasłużonych na cmentarzu junikowskim (pole 5, kwatera AK, grób rodzinny).

Stefan Ignaszak stracił w czasie II wojny światowej dwóch braci: Antoni zginął w tragicznym wypadku jako lotnik w Wielkiej Brytanii, a Feliks- żołnierz AK zginął w obozie koncentracyjnym Gross-Rosen.

19 października 2005 Izbie Pamięci Gimnazjum Nr 1 w Środzie Wielkopolskie nadano imię podpułkownika Stefana Ignaszaka. Odsłonięcia pamiątkowej tablicy dokonał syn Stefana Ignaszaka – Marek.

4 stycznia 2006 na murze za pomnikiem ks. Jerzego Popiełuszki przy kościele Matki Boskiej Bolesnej w Poznaniu odsłonięta została tablica pamiątkowa poświęcona ppłk. Stefanowi Ignaszakowi.

Biografia ppłk. Stefana Ignaszaka na podstawie Wikipedii.

ZOBACZ WIDEO

Fot: Janusz Ludwiczak

ZOBACZ WIDEO