Wydarzenia, Wybory, Artykuł promocyjny

Andrzej Janowski: "Nie oszukujemy mieszkańców, nie mówimy im tylko tego, co chcieliby usłyszeć"

18-10-2018 11:52   PROMOCJA

"Nie oszukujemy mieszkańców, nie mówimy im tylko tego, co chcieliby usłyszeć" - rozmowa z Andrzejem Janowskim, który prowadzi na Łazarzu Kino w Bramie 46, zainstalował pierwsze czujniki smogu w dzielnicy, jest prezesem Stowarzyszenia Rowerowy Poznań. W niedzielnych wyborach startuje z Łazarza do Rady Miasta.

Co zrobiłeś dla Łazarza?

Mieszkam od 15 lat na ul. Matejki. Już trzeci rok prowadzę w bramie kamienicy, w której mieszkam, jedyne sąsiedzkie i bezpłatne kino w Poznaniu - Kino w Bramie 46. Każdy może do nas przyjść. Na czas seansów filmowych rozwieszamy w bramie wjazdowej ekran, ustawiamy krzesła, mamy nawet oryginalne fotele z Kina Bałtyk. W tym roku puszczaliśmy już filmy dokumentalne i bajki dla dzieci.

Najfajniejsza była akcja “100 pomidorów dla Łazarza” - w ciągu trzech dni nasze podwórko odwiedziło ponad 250 osób, rozdaliśmy kilkaset doniczek z pomidorkami koktajlowymi, które urosły na podwórku przy Matejki.

Zorganizowaliśmy dla mieszkańców Łazarza w Kinie w Bramie 46 warsztaty z rękodzieła (haftu secesyjnego, szycia z filcu, szydełkowania), warsztaty z samodzielnej naprawy rowerów, warsztaty teatralne dla dzieci. Zakładaliśmy zielony ogródek, a podczas warsztatów stolarskich zbudowaliśmy hotel dla owadów. Pomysłów nam nie brakuje, Kino w Bramie wygrało w konkursie Centrum Warte Poznania. Udział we wszystkich wydarzeniach jest bezpłatny.

Zainstalowałeś też dwa pierwsze ( i jak dotąd jedyne) czujniki smogu, badające jakość powietrza na Łazarzu?

Tak. Jeden wisi za moim oknem, drugi u kolegi na ul. Hetmańskiej. Dane są ogólnodostępne, w każdej chwili każdy może je sprawdzić na aplikacji w telefonie lub na stronie internetowej. Potwierdzają, że Łazarz ma najgorsze powietrze w całym Poznaniu. Najwyższy czas przestać tylko mówić o problemie i szybko wziąć się za jego rozwiązywanie. Potrzebne są znacznie większe niż obecni pieniądze na wymianę pieców - kopciuchów, wsparcie dla tych rodzin, które po podłączeniu do cieplika mogą mieć problemy z wyższymi rachunkami za ogrzewanie. Będę o to zabiegać. Do tego częstsze czyszczenie ulic i uspokojenie ruchu samochodowego, który też jest w Poznaniu odpowiedzialny za smog. Niezwykle ważna jest sadzenie drzew, tworzenie pasów zieleni, dbanie o parki.

Jestem też prezesem Stowarzyszenia Rowerowy Poznań - Sekcja Rowerzystów Miejskich.

Z roweru korzystam na codzień. Rowerem ze skrzynią z przodu wożę moje dzieci do żłobka i przedszkola - można mnie spotkać, gdy jadę z nimi po łazarskich ulicach.

Rowerowy Poznań to jedna z największych organizacji pozarządowych w Poznaniu. Zabiegamy o budowę sensownej sieci dróg rowerowych, pilnujemy, żeby nie powstawały kolejne buble, jak za rządów Ryszarda Grobelnego, gdy budowano drogi rowerowe ze słupami na środku, pourywane, albo wieszano tabliczki “rowerzysto przeprowadź rower 70,” jak przy Starym Browarze. W Poznaniu dużo się mówi o rowerach, ale - w co wielu osobom trudno uwierzyć - w porównaniu do innych polskich miast niewiele się u nas buduje dróg rowerowych i wydaje się na to kilka razy mniej pieniędzy. Rozliczamy władze z obietnic.

Dbamy o seniorów - naszą elektryczną rowerową rikszą wolontariusze wożą seniorów z Domu Pomocy Społecznej na przejażdżki Wartostradą, po parkach, centrum miasta. W ostatnich dwóch latach przeszkoliliśmy w poznańskich podstawówkach ponad dwa tysiące dzieci z zasad jazdy rowerem, prowadziliśmy też dla nich szkoleni praktyczne, na ulicach. Szkolimy też dorosłych mieszkańców, jak zgodnie z przepisami poruszać się rowerem po naszym mieście. Nie nudzimy się.

Stojąca przy wejściu do Parku Kasprowicza stacja naprawy rowerów też była Twoim pomysłem.

Zgłosiłem ją w Poznańskim Budżecie Obywatelskim, stoi dzięki mieszkańcom, którzy zagłosowali na rowerowy projekt. Cieszę się, że często z niej korzystają.

Dlaczego kandydujesz do rady miasta?

Rada Miasta wymaga odświeżenia, ludzi z dobrymi pomysłami, którzy nie boją się podejmować decyzji. Tacy ludzie z wielu poznańskich organizacji społecznych, tzw. ruchów miejskich, są na listach Społecznej Koalicji “Prawo do Miasta”, z której startuję. Mamy spójny pomysł na miasto.

Nie oszukujemy mieszkańców, nie mówimy tylko tego, co wyborcy chcieliby usłyszeć

Nie winimy za problemy z korkami i parkowaniem tak potrzebnych w mieście drzew - a niektórym obecnym radnym miejskim zdarzało się urządzać konferencje prasowe, gdzie wieszczyli np. upadek przychodni na Kasprzaka z powodu posadzenia drzew i urządzenia pięknego pasa zieleni na zdewastowanym nielegalnym parkowaniem trawniku. Albo protestowali jak radna z Łazarza przeciw posadzeniu drzewa pod kamienicą, w której mieszka.

Mamy w Poznaniu radnych, którzy potrafią mówić o konieczności remontów chodników, ale gdy przychodzi do konkretów okazuje się, że ich wizja chodnika to skrawek szerokości 100 - 150 cm i protestują przeciw słupkom uniemożliwiającym nielegalne parkowanie na chodnikach.

Wszyscy mówią o tym, jak ważny jest transport publiczny i tramwaje. Ale kiedy miało zostać wydzielone torowisko tramwajowe na ul. Grunwaldzkiej, radni miejscy i osiedlowi straszyli mieszkańców, wieszczyli “korki pod stadion”, upadek targów. Nic takiego nie nastąpiło. Do dziś nie przeprosili za swoje słowa.

Głupimi decyzjami o wpuszczeniu do miasta wielkich centrów handlowych radni na spółkę z prezydentem Grobelnym zabili handel w centrum miasta. Teraz za setki milionów próbuje się centrum reanimować. Takich przykładów jest mnóstwo.

Chcesz zmian na ul. Głogowskiej?

Tak. Platforma Obywatelska uzależnia zmiany na Głogowskiej od powstania Dolnej Głogowskiej - a na nią nie ma pieniędzy, nie ma szans na dofinansowanie z Unii Europejskiej i nie powstanie w ciągu 10, a może nawet 20 lat, więc jest to wygodny pretekst, żeby nic nie zmieniać. Zmian nie chcą radni PiS, nie chce ich też liderka listy Lewicy w naszym okręgu. A my jasno mówimy, że na łazarskim odcinku Głogowska wymaga pilnych zmian i będziemy o nie zabiegać. To najniebezpieczniejsza ulica w Poznaniu, niewygodna i niebezpieczna dla pieszych, z wąskimi i niespełniającymi norm przystankami tramwajowymi, pozbawiona zieleni, problem z utrzymaniem mają lokale handlowe i usługowe. Specjaliści Politechniki Poznańskiej wyliczyli, że już dziś można by uporządkować tę ulicę, pozostawić po jednym pasie dla aut w każdą stronę, oddać więcej przestrzeni pieszym, wprowadzić pasy rowerowe i nie odbije się to negatywnie na przepustowości tej ulicy - bo na nią wpływ mają światła przy Głogowskiej/Hetmańskiej. Brakuje odwagi i woli politycznej do zmian, na które zdecydowano się na Grunwaldzkiej czy św. Marcinie.

Jakie dwie ulice na Łazarzu powinny zostać w pierwszej kolejności wyremontowane?

Kolejowa i Jarochowskiego. Projekt tej drugiej ulicy opiniowałem i wiele moich uwag zostało uwzględnionych, np. przywrócenie miejsc parkingowych między Limanowskiego a Wyspiańskiego, zachowanie pasa zieleni. Widzę też duży problem z przejściem dla pieszych przez Hetmańską, na wysokości Jarochowskiego - to trasa dzieci do szkoły, przejście nie ma sygnalizacji, jest niebezpieczne. Dzięki pieniądzom z mojego projektu w PBO trwają analizy wprowadzenia w tym miejscu sygnalizacji i budowy przejazdu rowerowego.

Co z korkami i parkowaniem?

Jestem zwolennikiem wprowadzenia na Łazarzu i Wildzie strefy płatnego parkowania. Strefa powinna być tak zorganizowana, żeby dawać przywileje stałym mieszkańcom. Np. część miejsc powinna być tylko dla mieszkańców ulicy - taki eksperyment przeprowadzona w Poznaniu na ul. Rybaki.

15 lat temu bez problemu parkowałem swój samochód pod samą kamienicą. Ale wtedy w Poznaniu było ok. 350 aut na 1.000 mieszkańców. Czyli tyle, ile dziś w podobnych do Poznania miastach na Zachodzie. Obecnie mamy w Poznaniu dwa razy więcej samochodów. Miasto nie jest i nigdy nie będzie w stanie ich pomieścić - mówimy to wprost. I trzeba uczciwie powiedzieć mieszkańcom, że z korkami i parkowaniem będzie tylko gorzej, jeśli nie stworzy się dla części mieszkańców alternatywy w postaci transportu publicznego i rowerowego. Ułatwi to poruszanie się autem tym, którzy nie mogą przesiąść się na inne środki transportu. Tam, gdzie pojawiają się drogi rowerowe, spora część mieszkańców decyduje się na przesiadkę na rower w codziennych podróżach. Szybko orientują się, że dla wielu osób jest to szybsze, tańsze i zdrowsze.

Niestety zdecydowana większość obecnych radnych nie chce zmian, które mogłyby zostać skrytykowane przez część kierowców. Nie da rady zrobić buspasa czy wydzielić torowiska tramwajowego w inny sposób. Efekt jest taki, że gotowe projekt trafiają do szuflady i nie są realizowane.

Straż Miejska i Policja przez długie lata udawały, że nie ma problemu z niszczeniem pasów zieleni, chodników, zastawianiem przejść dla pieszych i skrzyżowań. I nadal sobie z tym nie radzą.To się musi zmienić. Trzeba w końcu dać mieszkańcom sensowną alternatywę, a nie tylko o niej mówić i wpisywać na wyborcze ulotki. My taką alternatywę proponujemy. Dlatego proszę o Państwa głos w niedzielę w wyborach do Rady Miasta.