Kamizelki uchodźców na Łazarzu

31-01-2017 01:14   Janusz Ludwiczak

Zobacz komentarze (0) * Skomentuj

Kamizelki ratunkowe, w których przez Morze Śródziemne uciekali uchodźcy można zobaczyć w różnych miejscach na Łazarzu.
– Ta kamizelka ratunkowa została znaleziona pośród innych na plaży greckiej wyspy Chios. Miał ją na sobie uchodźca podczas ucieczki przez Morze Śródziemne. Nie wiemy czy dotarł bezpiecznie do brzegu. Nie wiemy, co się z nim stało – mówi Monika Wińczyk.

Ta kamizelka ratunkowa została znaleziona pośród innych na plaży greckiej wyspy Chios. Miał ją na sobie uchodźca podczas ucieczki przez Morze Śródziemne. Nie wiemy czy dotarł bezpiecznie do brzegu. Nie wiemy, co się z nim stało – mówi Monika Wińczyk.

Jedną z 49 kamizelek można był zobaczyć m.in. na boisku między "deskami" przy ul. Dmowskiego, w Ogrodzie Łazarz czy również w tramwajach jadących ulicą Głogowską.

Pomarańczowe kamizelki ratunkowe pojawiają się w ramacjh akcji "Zaadoptuj kamizelkę", koordynowanej przez Centrum Badań Migracyjnych UAM. Działania mająna celu skłonić do udzielenia pomocy uchodźcom poprzez organizacje ich wspierajace m.in. Polską Akcję Humanitarną, Unicef, Caritas czy Lekarze bez Granic.

W ramach akcji udało mi się zaadoptować kamizelkę, która należała do uchodźcy uciekającego przed wojną, strachem, biedą, głodem i ogromnym lękiem. Nie wiadomo co stało się z tą osobą, do której należała ta kamizelka. Wiadomo, że nie ma jej wśród nas w Polsce, bo nie stworzyliśmy korytarza humanitarnego aby zapewnić bezpieczną ucieczkę z miejsc ogarniętych wojną, bo nie pomogliśmy w relokacjiz obozów przejściowych we Włoszech i Grecji, aby solidarnie wesprzeć te państwa, bo nie uruchomiliśmy programów przesiedleń z obozów w krajach sąsiadujących z miejscami konfliktów, bo odwracamy oczy, bo zamykamy granice, budujemy zasieki i odgradzamy się. Polskie władze odmówiły udziału w relokacji i tworzeniu korytarza humanitarnego – wyjaśnia Monika Wińczyk.

Adopcja kamizelek symbolizuje nieobecność uchodźców i polega na zapewnieniu im miejsca w przestrzeniach publicznych miasta. Może to być jeden z foteli w kinie, ławka w kościele, krzesło w kawiarni, w klasie szkolnej czy w poczekalni. Postanowiłam w konsultacji z Karoliną Sydow z Centrum Badań Migracyjnych, że kamizelka, którą adoptowałam będzie mobilnym znakiem wskazaniem na brak uchodźców wśród nas. Będziemy razem przemieszczać się w środkach komunikacji miejskiej zajmując miejsce w tramwaju, autobusie, będziemy spacerować po parkach, chodzić razem na wystawy czy do szkoły po moją córkę. W niedzielę razem z rodziną byliśmy na pierwszym spacerze po Łazarzu, gdzie mieszamy. Spędziliśmy chwilę na placu zabaw przy Dmowskiego, w Ogrodzie Łazarz. Była to leniwa niedziela i niewielu sąsiadów spotkaliśmy. Muszę jednak przyznać, że kamizelka ma ogromny bagaż emocjonalny dla mnie i nie jest to zwykły przedmiot. Sam spacer powoduje dużo intensywnych myśli dotyczących sytuacji tych wszystkich ludzi , którzy musieli i muszą nadal uciekać ze swoich domów, miast, kraju. Każdego z nas może niestety spotkać taka sama sytuacja biorąc pod uwagę sytuację na świecie, nie jest bezpiecznie. Dlatego tym bardziej powinniśmy podjąć kroki pomocy uchodźcą, każdy z nas indywidualnie i my wszyscy razem jako państwo – podsumowuje Monika Wińczyk.

Fot: Monika Wińczyk

ZOBACZ TAKŻE: "12 twarzy"

ZOBACZ TAKŻE: Wyjątkowe spotkanie na styku kultur

ZOBACZ TAKŻE: Jak żyje się obcokrajowcom w Poznaniu? Można było się o tym przekonać wypożyczając "żywą książkę"