Wydarzenia, Reportaże, Nasze sprawy, Kultura, Dni Łazarza, Ciekawostki

Jak żyje się obcokrajowcom w Poznaniu? Można było się o tym przekonać wypożyczając "żywą książkę"

06-06-2016 19:07   Janusz Ludwiczak

Na naszej ulicy może mieszkać muzułmanin lub obywatel Włoch. Jak żyje się w Poznaniu i na Łazarzu obcokrajowcom można było przekonać się podczas międzykulturowego spotkania z "żywymi książkami", które z okazji Dni Łazarza w Inkubatorze Kultury Pireus zorganizowało Centrum Inicjatyw Młodzieżowych Horyzonty. Łazarzaninie mogli poznać ludzi z czterech kontynentów, poznać ich kulturę, a także dowiedzieć się jak obcokrajowcom żyje się w Poznaniu.

W ramach projektu "Między nami sąsiadami" zespół wolontariuszy z Centrum Inicjatyw Młodzieżowych Horyzonty zorganizował międzykulturowe spotkanie z "żywymi książkami".

Jest to doskonała okazja, by spotkać się z ludźmi z różnych stron świata. Porozmawiać można z osobami w dziewięciu narodowości, wśród których są osoby z Urugwaju, Włoch, Brazylii, Pakistanu, Jemenu, Ukrainy czy Indii. W ramach naszej idei: "Między nami sąsiadami" chcemy zintegrować społeczność lokalną z cudzoziemcami, którzy tutaj mieszkają, pracują i żyją. Chcemy, by Łazarzanie poznali osoby, które mieszkają i żyją w ich okolicy. Wszystkie "żywe książki" mieszkają w Poznaniu od dłuższego czasu – powiedziała Maria Lebioda z Centrum Inicjatyw Młodzieżowych Horyzonty.

Spotkanie z "Żywymi książkami" pozwoli przez indywidualne rozmowy zmierzyć się "Czytelnikowi" z własnymi uprzedzeniami i stereotypami, poznać i zrozumieć "coś innego". Zdecydowaliśmy się zaprosić Polkę muzułmankę w chustce, Brazylijczyka, Hindusa czy Włocha z żoną Polką – dodaje Maria Lebioda.

"Żywą książkę" można było wypożyczyć jedynie na 25 minut podczas pięciogodzinnej akcji mimo to, w nietypowej bibliotece ustawiały się długie kolejki. W sumie wypożyczono ponad 60 "żywych książek".

Udało nam się porozmawiać z obcokrajowcami mieszkającymi w Poznaniu. Spytaliśmy jak podoba im się miasto, co sądzą o Polakach, a także z jakimi problemami się spotykają.

Sofia Minchilli, Urugwaj
W Poznaniu mieszkam od trzech lat. Jest to piękne miasto. Największym problemem jest dla mnie bariera językowa, dlatego uczę się języka polskiego.
Do Poznania przybyłam z moim chłopakiem, który dostał stypendium. Oboje tutaj pracujemy. Widzę dużo podobieństw między Wami Polakami, a nami Urugwajczykami. Podoba mi się to, że dla Polaków ważna jest rodzina.
Polacy są jednak źle nastawieni do obcych. Mojego chłopaka kilka razy wzięli za Araba, spotykał się z krzywymi spojrzeniami, nieżyczliwością. Gdy tłumaczyliśmy, że jesteśmy z Urugwaju od razu nas przepraszano. Nie podobają mi się takie sytuacje.
Jeśli chodzi o sam Poznań podoba mi się Stare Miasto i przylegającego do niego dzielnice. Dużym problemem jest oczekiwanie na przejściu dla pieszych. Niekiedy trzeba czekać po 4-6 minut na światło zielone, tak nie powinno być.

Paolo Messina, Włochy (Anna Cieślik Polska)
W Poznaniu mieszka się dobrze. Podoba mi się bardzo architektura, całe otoczenie, przyroda, jest tutaj dużo zieleni. Z Anią jesteśmy razem ponad 10 lat, w Polsce mieszkam od roku. Mieliśmy dylemat czy wybrać Polskę czy Włochy, jednak wybraliśmy Polskę. We Włoszech nie jest teraz zbyt dobrze. Polska jest w miarę stabilnym krajem, wiele się zmieniło na lepsze po wejściu do Unii Europejskiej.
Polacy są uprzejmi, życzliwi, gościnni, jednak również nie integrują się, wykluczanych społecznie jest wiele grup.

Tayyab Malik, Pakistan
Do Poznania przyjechałem w październiku z Wielkiej Brytanii. Studiowałem w Londynie, jednak z pewnych względów musiałem przerwać naukę. Teraz studiuje na UAM i Politechnice w Poznaniu. Lubię podróżować, chciałem poznać nowy kraj, nową kulturę. Przed Polską przestrzegało mnie wiele osób, ale jednak zdecydowałem się. W Polsce udało mi się zwiedzić Warszawę i Wrocław, myślałem by wybrać się jeszcze do Gdańska i Katowic, ale obawiam się, słyszałem, że nie jest tam zbyt dobrze.
Polacy są różni. Część osób jest tolerancyjna, niektórzy jednak są źle nastawieni do osób czarnoskórych, innej narodowości. Społeczeństwo na szczęście się zmienia.
W Polsce największy problem mam jednak z zaopatrzeniem się w kuchnię pakistańską, nie mogę nosić też swojego regionalnego, pakistańskiego stroju, gdyż od razu jestem odbierany jako muzułmanin i spotykam się z atakami dyskryminacji.
W Polsce macie piękne kobiety i dobrą kuchnię. Smakowały mi kotlety schabowe, pierogi i barszcz. Jeśli chodzi o samo miasto to droga jest komunikacja. Tańsze są bilety w Warszawie. W Poznaniu brakuje metra. Po skończeniu studiów prawdopodobnie wrócę do Wielkiej Brytanii, gdyż tam lepiej się zarabia. W Polsce jednak są niskie koszty życia.

Mani, Indie
W Poznaniu przebywam pół roku. Podoba mi się tutaj. Mam wielu polskich przyjaciół. Nie spotkałem się tutaj z atakami dyskryminacji. Jednym z problemów jest niekiedy bariera językowa, niektórzy nie znają języka angielskiego. Raz na dworcu spotkałem się też z próbą wymuszenia ode mnie pieniędzy. W Polsce macie nietypowy klimat. Nie podoba mi się, gdy jest chłodno i deszczowo. Nie lubię zmiennej pogody. Lubię jak jest tutaj słonecznie i ciepło. Poznań jest czystym miastem, nie ma problemów z poruszaniem się komunikacją miejską, macie dobre połączenia tramwajowe, udogodnieniem jest szybki tramwaj. Polska ma również dobrą kuchnię, najbardziej lubię pierogi i bigos.

Fot: Janusz Ludwiczak

ZOBACZ TAKŻE: Między nami sąsiadami...

ZOBACZ TAKŻE: Sto listów w obronie prześladowanych napisano w Centrum Inicjatyw Młodzieżowych "Horyzonty"

ZOBACZ TAKŻE: "Żywa biblioteka" - uczniowie gimnazjum spotkali się z Hiszpanką, Włoszką, Turkiem i Japończykiem

[serwis informacyjny]         [program 27.Dni Łazarza]