Wydarzenia, Kultura, Dni Łazarza, Ciekawostki

Napisali dyktando... w gwarze poznańskiej

04-06-2016 10:18   Janusz Ludwiczak

Zobacz komentarze (0) * Skomentuj

"Biniu i Eda w jednej stali chacie, Eda na dole Biniu zaś u góry" - wiersz "Paweł i Gaweł" Aleksandra Fredry po poznańsku musieli napisać uczestnicy "Gwarowego dyktanda", które odbyło się już po raz trzeci w Klubie "Krąg".

W trzeciej już edycji "Gwarowego dyktanda" należało napisać wiersz "Paweł i Gaweł" Aleksandra Fredy i fragment III Księgi "Pana Tadeusza" Adama Mickiewicza" w gwarze poznańskiej. Niektóre wyrazy i słowa trzeba było bowiem napisać po... pyrlandzku, co nie było takie proste. Korzystanie ze słowników gwary poznańskiej było zabronione.

W "Gwarowym dyktandzie", które poprowadził znawca poznańskiej gwary, red. Jacek Hałasik z Radia Merkury wzięli udział uczniowie szkół, harcerze, przedstawiciele Rady Osiedla Św. Łazarz i zaproszeni goście.

Wszystkie napisane dyktanda zostały włożone do skrzyni "Skarb Łazarza".

Tekst oryginalny

W gwarze poznańskiej

Paweł i Gaweł w jednym stali domu, Paweł na górze, a Gaweł na dole; Paweł, spokojny, nie wadził nikomu, Gaweł najdziksze wymyślał swawole. Ciągle polował po swoim pokoju: To pies, to zając - między stoły, stołki Gonił, uciekał, wywracał koziołki, Strzelał i trąbił, i krzyczał do znoju. Znosił to Paweł, nareszcie nie może; Schodzi do Gawła i prosi w pokorze: „Zmiłuj się waćpan, poluj ciszej nieco, Bo mi na górze szyby z okien lecą”. A na to Gaweł: „Wolnoć, Tomku, W swoim domku”. Cóż było mówić? Paweł ani pisnął, Wrócił do siebie i czapkę nacisnął. Nazajutrz Gaweł jeszcze smacznie chrapie, A tu z powały coś mu na nos kapie. Zerwał się z łóżka i pędzi na górę. Stuk! Puk! - Zamknięto. Spogląda przez dziurę I widzi… Cóż tam? Cały pokój w wodzie, A Paweł z wędką siedzi na komodzie. „Co waćpan robisz?” „Ryby sobie łowię”. „Ależ, mospanie, mnie kapie po głowie!” A Paweł na to: „Wolnoć, Tomku W swoim domku”. Z tej to powiastki morał w tym sposobie: Jak ty komu, tak on tobie.

Biniu i Eda w jednej stali chacie, Eda na dole, Biniu zaś u góry, Biniu spokojny się nie naprzykrzał Eda wystwarzał cięgiem awantury Stale coś tetrał cięgiem trzaskał drzwiami Gnał kejtry, kociambry - świgał w nie pyrami Rąbał i chycał powyżej lamperii Mało co Biniu nie dostał dylerii Kiedy już istny nie mógłe ścierpieć tego Wtochnął do Edy i gada do niego: Zlituj się Eda przestań hałasować Bo jeszcze ździebko i pęknie mi głowa A na to Eda po funkcie se chrapie A tu na glacę coś mu z góry kapie Wyprysnął w wyra i wtachnął na górę Stuk, puk, zamknięte Szpycuje bez dziurę Łejery wiara! Pełno wody w jadalce A Biniu z wędką siedzi na leżance Co robisz Biniu? Fikoty se łowie! Czy ty nie cierpisz? Mnie kapie po głowie. A na to Biniu, ty stary glajdusie Nie tkej tu kluki, bo ja żem jest u się! Z tej opowiastki takie są nauki, Gdzie nie twój interes, tam nie wtykaj kluki Albo i inny morał się wygrzebie Jak ty do kogoś Tak on zaś do ciebie.

Fot: Janusz Ludwiczak

ZOBACZ TAKŻE: Powstaje "Skarb Łazarza"

ZOBACZ TAKŻE: Lidia Dudziak i Łukasz Mikuła wraz z nauczycielami i młodzieżą napisali "gwarowe" dydaktando {WIDEO}

[serwis informacyjny]         [program 27.Dni Łazarza]